گران رو. [ گ ِ رَ / رُو ] ( نف مرکب ) کندرو. کند در رفتار. بطی ءالسیر : زیرا که فرودین سبک روتر بود و به گران روتر همی رسد. ( التفهیم ). رخت رها کن که گران رو کسی کز سبکی زود به منزل رسی.
نظامی.
و چون ماه گران رو باشد... گویند که قمر تقصیر کرد و اگر قمر سبک رو باشد... ( جهان دانش ص 114 ).