گران دو

لغت نامه دهخدا

گران دو. [ گ ِدَ / دُو ] ( ص مرکب ) اسب آهسته رو. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

آنکه آهسته دود کسی که کند دود : اسب گران دو .

پیشنهاد کاربران

گراندو نام جنگلی در خاور آیمنوال است که در دوران آرگیا باتالانتو فرزند بارداگامور فرزند تومای افسانه ای را بدانجا تبعید کردند که به معنای تبعیدگاه است؛
. این داستان از رشته افسانه های سلاردور می باشد

بپرس