گران خوی

لغت نامه دهخدا

گران خوی. [ گ ِ ] ( ص مرکب ) کنایه از مخالف و ناساز و بر این قیاس گران بودن خوی :
از بس که تو را خوی به عشاق گران است
بیقدر متاع سر بازار تو جان است.
شیخ العارفین ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

مخالف و ناسزا ناسازوار

پیشنهاد کاربران

بپرس