گِراس، گونْتِر (۱۹۲۷ـ ۲۰۱۵)(Grass, Günther)
گونتر گراس
نویسندۀ آلمانی. طنز گروتسک و حس سوسیالیستی رمان های او مانند طبل حلبی (۱۹۵۹)، و سفره ماهی (۱۹۷۷)، در بسیاری از اشعار او نیز مشهود است. گراس که به لحاظ سیاسی نویسنده ای عمیقاً متعهد است، آثارش آمیزه ای از هتاکی، طنز، تراژدی، و تصویرپردازی های شگفت انگیز و بدیع است. قرن من، که مجموعه ای است از ۱۰۰ داستان کوتاه و هر داستان آن مربوط به یک سال از قرن ۲۰ است و نیز رمان بسیار بسیار دورتر را در سال ۲۰۰۰ منتشر کرد. گراس در ۱۹۹۹ برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات شد. طبل حلبی یکی از موفق ترین رمان های آلمانی پس از جنگ است؛ داستان از زبان اسکار، کوتوله ای عجیب و غریب، روایت می شود که عمداً رشد خود را در ۳سالگی متوقف کرده است، این تمهید به نویسنده امکان می دهد خیال و واقع گرایی را درهم بیامیزد و صحنه ها و شخصیت های زندگی آلمانی پیش از رژیم نازی و در طول آن را با وضوح و طنزی فوق العاده ملموس، و درعین حال بی طرفانه، به تصویر کشد. گراس در دانتزیگ (گدانسک امروزی) زاده شد، تحصیلات خود را در دانشکده های هنر دوسلدورف و برلین گذراند. ابتدا در پاریس و سپس در برلین به نویسندگی و مجسمه سازی پرداخت و در ۱۹۵۸ برای داستان ناتمام طبل حلبی، جایزۀ گروه ۴۷ را دریافت کرد که بسیاری در آرزوی دستیابی به آن بودند. رمان کوتاه بی نظیرو خوش ساخت موش و گربه (۱۹۶۱)، حاکی از توانایی گراس در به کارگیری هجو با دقتی تمام آن هم در جهان گزافه گویی های نازی است. سال های سگی(۱۹۶۳) دیگر رمان بزرگ اوست که از طبل حلبی سیاسی تر است؛ این رمان به گونه ای طنز نقاب از واقعیات دنیای سیاسی برمی دارد و آن را در قالب سرنوشت یک سگ بررسی می کند. گراس در بی حسی موضعی (۱۹۶۹) از پرداختن به مسائل مطرح در دورۀ پیش از ۱۹۴۵ خودداری کرد و تحلیل گذشته و حال آلمان را با نگاهی معاصر بررسی کرد. در کتاب از دفتر خاطرات یک حلزون(۱۹۷۲)، به ارزیابی زندگی خود می پردازد و شهروند و رأی او (۱۹۷۴) مجموعۀ مهم سخنرانی ها و مقالات اوست.
گونتر گراس
نویسندۀ آلمانی. طنز گروتسک و حس سوسیالیستی رمان های او مانند طبل حلبی (۱۹۵۹)، و سفره ماهی (۱۹۷۷)، در بسیاری از اشعار او نیز مشهود است. گراس که به لحاظ سیاسی نویسنده ای عمیقاً متعهد است، آثارش آمیزه ای از هتاکی، طنز، تراژدی، و تصویرپردازی های شگفت انگیز و بدیع است. قرن من، که مجموعه ای است از ۱۰۰ داستان کوتاه و هر داستان آن مربوط به یک سال از قرن ۲۰ است و نیز رمان بسیار بسیار دورتر را در سال ۲۰۰۰ منتشر کرد. گراس در ۱۹۹۹ برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات شد. طبل حلبی یکی از موفق ترین رمان های آلمانی پس از جنگ است؛ داستان از زبان اسکار، کوتوله ای عجیب و غریب، روایت می شود که عمداً رشد خود را در ۳سالگی متوقف کرده است، این تمهید به نویسنده امکان می دهد خیال و واقع گرایی را درهم بیامیزد و صحنه ها و شخصیت های زندگی آلمانی پیش از رژیم نازی و در طول آن را با وضوح و طنزی فوق العاده ملموس، و درعین حال بی طرفانه، به تصویر کشد. گراس در دانتزیگ (گدانسک امروزی) زاده شد، تحصیلات خود را در دانشکده های هنر دوسلدورف و برلین گذراند. ابتدا در پاریس و سپس در برلین به نویسندگی و مجسمه سازی پرداخت و در ۱۹۵۸ برای داستان ناتمام طبل حلبی، جایزۀ گروه ۴۷ را دریافت کرد که بسیاری در آرزوی دستیابی به آن بودند. رمان کوتاه بی نظیرو خوش ساخت موش و گربه (۱۹۶۱)، حاکی از توانایی گراس در به کارگیری هجو با دقتی تمام آن هم در جهان گزافه گویی های نازی است. سال های سگی(۱۹۶۳) دیگر رمان بزرگ اوست که از طبل حلبی سیاسی تر است؛ این رمان به گونه ای طنز نقاب از واقعیات دنیای سیاسی برمی دارد و آن را در قالب سرنوشت یک سگ بررسی می کند. گراس در بی حسی موضعی (۱۹۶۹) از پرداختن به مسائل مطرح در دورۀ پیش از ۱۹۴۵ خودداری کرد و تحلیل گذشته و حال آلمان را با نگاهی معاصر بررسی کرد. در کتاب از دفتر خاطرات یک حلزون(۱۹۷۲)، به ارزیابی زندگی خود می پردازد و شهروند و رأی او (۱۹۷۴) مجموعۀ مهم سخنرانی ها و مقالات اوست.
wikijoo: گراس،_گونتر_(۱۹۲۷ـ_۲۰۱۵)