گر داشتن

لغت نامه دهخدا

گر داشتن. [ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) جوششی داشتن. جرب داشتن. مبتلا به گَر بودن :
شکم چو بیش خوری بیش خواهد از تو طعام
به خور مخارش ایرا که معده گر دارد.
ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱ - جرب داشتن گرگین بودن . ۲ - خارش کردن بدن : شکم چو بیش خوری بیش خواهد از تو طعام بخور مخارش ایرا که معده گر ( ناصر خسرو )

پیشنهاد کاربران

بپرس