گذرگاه واخجیر

دانشنامه عمومی

گذرگاه واخجیر یا دهنهٔ واخجیر یا کوتل وجیر نام گردنه ای در ارتفاع ۴۹۲۳ متری در هندوکش و منتهی الیه خاوری دالان واخان است که به مرز افغانستان و چین ختم می گردد. این گذرگاه تنها مسیر مواصلاتی میان افغانستان و چین است که واخان را به شهرستان خودمختار تاشکورگان تاجیک در سین کیانگ ارتباط می دهد.
گذرگاه واخجیر بخشی از جاده ابریشم است. شوان زانگ، جهانگرد، مترجم و بهکشوی بودایی در بازگشت از سفر زیارتی به چین در سال ۶۴۹ میلادی از این گذرگاه عبور کرده است. [ ۱] این گذرگاه به مدت پنج ماه در سال به دلیل برودت و برف مورد استفاده قرار نمی گرفته است. [ ۲] اورل اشتاین عبور از این گذرگاه را علی رغم دشواری مسیر، آسان توصیف کرده است. [ ۳] تنگهٔ واخجیر، مسیر تجاری میان بدخشان و یارکند ( در چین امروزی ) بوده است. با این حال بیگانگان اندکی موفق به عبور از آن شده اند. [ ۳] ظاهراً مارکو پولو نیز از این مسیر عبور کرده، اگرچه او به نام آن اشاره ننموده است.
گذرگاه واخجیر بزرگترین تغییر زمانی بین المللی در کرهٔ زمین، را شامل می گردد که تغییر سه ساعت و سی دقیقه ای زمان از زمان رسمی در چین ( UTC+8 ) به زمان رسمی در افغانستان ( UTC+4:30 ) است؛ به طوریکه اگر در سمت چینی این گذرگاه ساعت ۱۷:۳۰ باشد در سمت افغانی آن ساعت ۱۴:۰۰ است. [ ۴]
آن سوی گردنه جاده ای وجود ندارد. در طرف چینی، فقط برای پرسنل نظامی قابل دسترسی است. [ ۵] یک حصار سیم خاردار به طول ۹۲ کیلومتر ( ۵۷ مایل ) در مرز ایجاد شد و یک پاسگاه مرزبانی چینی در ککتولوک در ۲۰ کیلومتری ( ۱۲ مایلی ) شرق گذرگاه وجود دارد. [ ۶]
عکس گذرگاه واخجیر
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس