گداپیشه

لغت نامه دهخدا

گداپیشه. [ گ َ / گ ِ ش َ / ش ِ ] ( ص مرکب ) پست فطرت. خسیس. لئیم :
وگردست همت بداری ز کار
گداپیشه خوانندت و سخت خوار .

سعدی ( بوستان ).

۱ - کسی که شغلش گدایی باشد گدا . ۲ - دون طبع پست فطرت خسیس : و گر دست همت بداری ز کار گدا پیشه خوانندت و سخت خوار ( پخته خوار . د هخدا ) . ( بوستان )

۱. کسی که کارش گدایی باشد: و گر دست همت بداری ز کار/ گداپیشه خوانندت و پخته خوار (سعدی۱: ۱۶۸ ).
۲. (صفت ) پست فطرت، خسیس.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید