گدارچیتی
لغت نامه دهخدا
گدارچیتی. [ گ ُ ] ( اِخ ) دهی است مرکز دهستان گدارچیتی بخش هندیجان شهرستان خرمشهر، 37000گزی شمال خاوری هندیجان ، کنار راه اتومبیل رو بهبهان به هندیجان. دشت ، گرمسیر مالاریائی و سکنه آن 120 تن است. آب آن از رود زهره. محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. ساکنین از طایفه شریفات هستند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).
پیشنهاد کاربران
محل عبور ماسه بادی بود که خوشبختانه توسط معمارحبیب کاملا درختکاری وماسه ها تثبیت شدند وتبدیل به جنگل شد
معنی در زبان لری بختیاری
گدار::گذر. محل عبور از آب
چیتی::ماسه ایی
گذرگاه ماسه ایی
گدار::گذر. محل عبور از آب
چیتی::ماسه ایی
گذرگاه ماسه ایی