رژیم نازی با حمله به لهستان در طول جنگ جهانی دوم، گتوهایی را در سرتاسر اروپای شرقی تحت اشغال آلمان ایجاد کرد تا یهودیان، و گاه مردم کولی، را در بخشهای کوچک شهرها و شهرک ها جداسازی و محدود کند و از این راه بهره گیری از آنها را گسترش دهد. در اسناد آلمانی و تابلوهای ورودی گتوها، نازی ها معمولاً از این مکان ها با نام های Jüdischer Wohnbezirk یا Wohngebiet der Juden یاد می کنند، که هر دو به شکل «محله یهود» ترجمه می شوند. بر پایه تعریف پژوهشگران هولوکاست، چندین نوع مشخص از گتوها وجود داشت؛ از جمله گتوهای به اصطلاح باز، گتوهای بسته، گتوهای کاری، گتوهای ترانزیتی ( انتقالی ) و گتوهای کشتار. در تعدادی از موارد، این گتوها تبدیل به مکان های برای مقاومت زیرزمینی یهودیان در برابر اشغال آلمان بودند که در مجموع به عنوان «خیزش های گتو» شناخته می شوند. [ ۲]
نخستین اقدامات ضدیهودی با آغاز نازیسم در آلمان به شکل قانونی درآمدند، اما برنامه ای برای گتوسازی وجود نداشت و ایدهٔ آن در دورهٔ پس از رویدادهای شب بلورین رد شده بود. [ ۳] با این حال، بلافاصله پس از حمله آلمان به جمهوری لهستان در سال ۱۹۳۹، نازی ها آغاز به تعیین مناطقی از شهرها و شهرهای بزرگ لهستان برای اسکان ویژهٔ یهودیان کردند و در عرض چند هفته، برنامه ای بزرگ را برای بیرون کردن یهودیان لهستانی از خانه ها و مشاغل خود از طریق اخراج های اجباری آغاز کردند. جوامع کاملی از یهودیان توسط گردان های پلیس نظم و با استفاده از قطار به این مناطق بسته منتقل شدند، [ ۴] و این سیاست ابتدا در رایخس گائو و سپس در سرتاسر قلمرو دولت عمومی به اجرا گذاشته شد. [ ۵]
نخستین گتوی جنگ جهانی دوم در ۸ اکتبر ۱۹۳۹ در پیوترکوف تربونالسکی و ۳۸ روز پس از اشغال لهستان گشایش یافت، [ ۶] و گتو تولیسزکو نیز در دسامبر ۱۹۳۹ تأسیس شد. نخستین گتوی تشکیل شده در مراکز شهری بزرگ گتو ووچ ( لیتزمانشتات ) بود که در آوریل ۱۹۴۰ باز شد و متعاقب آن گتو ورشو در اکتبر همان سال. بیشتر گتوهای یهودی در سالهای ۱۹۴۰ و ۱۹۴۱ برپا شدند. این گتوها هیچگونه ارتباطی با جهان بیرون نداشتند، و با دیوارهای آجری بلند یا با سیم خاردار محاصره شده بودند. در مورد گتوهایی که ارتباطی با جهان بیرون نداشتند، هر یهودی ک قصد بیرون رفتن از آن ها را می داشت، با گلوله کشته می شد. گتو ورشو، واقع در قلب شهر، بزرگترین گتو در اروپای اشغالی بود که با بیش از ۴۰۰٬۰۰۰ یهودی در منطقه ای به مساحت ۳٫۴ کیلومتر مربع قرار داشت. [ ۷] گتو ووچ دومین گتوی بزرگ بود که حدود ۱۶۰٬۰۰۰ نفر را در خود جای داده بود. [ ۸] طبق بایگانی موزه یادبود هولوکاست ایالات متحده، کمینه ۱٬۰۰۰ گتوی اینچنینی تنها در لهستان و اتحاد جماهیر شوروی تحت اشغال آلمان وجود داشتند. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنخستین اقدامات ضدیهودی با آغاز نازیسم در آلمان به شکل قانونی درآمدند، اما برنامه ای برای گتوسازی وجود نداشت و ایدهٔ آن در دورهٔ پس از رویدادهای شب بلورین رد شده بود. [ ۳] با این حال، بلافاصله پس از حمله آلمان به جمهوری لهستان در سال ۱۹۳۹، نازی ها آغاز به تعیین مناطقی از شهرها و شهرهای بزرگ لهستان برای اسکان ویژهٔ یهودیان کردند و در عرض چند هفته، برنامه ای بزرگ را برای بیرون کردن یهودیان لهستانی از خانه ها و مشاغل خود از طریق اخراج های اجباری آغاز کردند. جوامع کاملی از یهودیان توسط گردان های پلیس نظم و با استفاده از قطار به این مناطق بسته منتقل شدند، [ ۴] و این سیاست ابتدا در رایخس گائو و سپس در سرتاسر قلمرو دولت عمومی به اجرا گذاشته شد. [ ۵]
نخستین گتوی جنگ جهانی دوم در ۸ اکتبر ۱۹۳۹ در پیوترکوف تربونالسکی و ۳۸ روز پس از اشغال لهستان گشایش یافت، [ ۶] و گتو تولیسزکو نیز در دسامبر ۱۹۳۹ تأسیس شد. نخستین گتوی تشکیل شده در مراکز شهری بزرگ گتو ووچ ( لیتزمانشتات ) بود که در آوریل ۱۹۴۰ باز شد و متعاقب آن گتو ورشو در اکتبر همان سال. بیشتر گتوهای یهودی در سالهای ۱۹۴۰ و ۱۹۴۱ برپا شدند. این گتوها هیچگونه ارتباطی با جهان بیرون نداشتند، و با دیوارهای آجری بلند یا با سیم خاردار محاصره شده بودند. در مورد گتوهایی که ارتباطی با جهان بیرون نداشتند، هر یهودی ک قصد بیرون رفتن از آن ها را می داشت، با گلوله کشته می شد. گتو ورشو، واقع در قلب شهر، بزرگترین گتو در اروپای اشغالی بود که با بیش از ۴۰۰٬۰۰۰ یهودی در منطقه ای به مساحت ۳٫۴ کیلومتر مربع قرار داشت. [ ۷] گتو ووچ دومین گتوی بزرگ بود که حدود ۱۶۰٬۰۰۰ نفر را در خود جای داده بود. [ ۸] طبق بایگانی موزه یادبود هولوکاست ایالات متحده، کمینه ۱٬۰۰۰ گتوی اینچنینی تنها در لهستان و اتحاد جماهیر شوروی تحت اشغال آلمان وجود داشتند. [ ۲]
wiki: گتوهای نازی