گتو لووف

گتو لووف ( به لهستانی: getto we Lwowie؛ با عنوان تغییر یافته آلمانی گتو لِمبِرگ Ghetto Lemberg ) گتویی نازی در شهر لووف ( امروزه اوکراین ) بود که در قلمرو دولت عمومی در لهستان اشغالی قرار داشت. این گتو در نیمه دوم ۱۹۴۱ آغاز به کار کرد و در ژوئن ۱۹۴۳ برچیده شد. همه ساکنان آن که از کشتارهای مکرر زنده مانده بودند به اردوگاه های بلزک و یانوفسکا فرستاده شدند.
در ساعات آغازین ۳۰ ژوئن ۱۹۴۱، لووف توسط ورماخت آلمان اشغال شد. در آن روز، یهودیان تحت فشار گذاشته شدند تا اجساد قربانیان NKVD را از سه زندان محلی بیرون آورند. [ ۱] در صبح ۳۰ ژوئن، نیرویی اد هوک از شبه نظامیان مردمی اوکراین ( کوته نوشت: OUN ) در این شهر تشکیل شد. [ ۲] این نیرو یا شامل فعالینی از OUN می شد که از کراکوف به همراه آلمانی ها نقل مکان کرده بودند، یا اعضایی که در لووف زندگی می کردند و نیز پلیس های شوروی سابق - که یا تصمیم به تغییر سمت داده بودند یا اعضای OUN بودند که به پلیس شوروی نفوذ کرده بودند. [ ۳] پوگرومی کامل در روز بعد، یکم ژوئیه آغاز شد. یهودیان را از آپارتمان هایشان بیرون بردند، و آنها را ناچار به تمیز کردن خیابان ها با دست هایشان و بر روی زانوهاشان کردند. [ ۴] آوردن یهودیان به سه زندان، ابتدا برای بیرون آوردن اجساد و سپس کشتنشان، ادامه یافت. [ ۵] واحدهای فرعی آینزاتس گروپ C در ۲ ژوئیه وارد شدند، و با ورودشان خشونت بیشتر شد. [ ۶] جوخه های مرگ اس اس یک سری عملیات کشتار دسته جمعی انجام دادند که طی چند روز آینده ادامه داشت. [ ۷]
دومین کشتار در آخرین روزهای ژوئیه ۱۹۴۱ اتفاق افتاد و به احترام رهبر ترور شده اوکراینی و بانی چندین پوگروم، سیمون پتلیورا، «روزهای پتلیورا» نامگذاری شد. [ ۸] [ ۹] این کشتار توسط نازی ها سازماندهی شده بود، اما به عنوان پیش درآمدی بر نابودی کامل جمعیت یهودیان لوف، توسط اوکراینی ها انجام شد. میان ۵۰۰۰ تا ۷۰۰۰ یهودی در این کشتار به طرز وحشیانه ای مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و بیش از ۲۰۰۰ تن از آن ها به قتل رسیدند. [ ۱۰] علاوه بر این، حدود ۳۰۰۰ نفر، عمدتاً یهودی، توسط ارتش آلمان در ورزشگاه شهرداری اعدام شدند. [ ۱۱]
پس از اشغال لووف توسط نازی ها، گروپنفورر فریتس کاتسمان، که یکی از پرکارترین قاتلان جمعی در اس اس به شمار می رفت ( بنگرید به گزارش کاتسمان ) ، رهبر عالی اس اس و پلیس ( SSPF ) در لووف شد. [ ۱۲] به دستور او گتو با عنوان آلمانی Jüdischer Wohnbezirk در ۸ نوامبر ۱۹۴۱ در قسمت شمالی شهر تأسیس شد. به حدود ۸۰٬۰۰۰ یهودی دستور داده شد تا ۱۵ دسامبر ۱۹۴۱ به آنجا نقل مکان کنند و همه لهستانی ها و اوکراینی های ساکن منطقه از آن بیرون بروند. [ ۱۳] محله ای که برای تشکیل گتو تعیین شده بود پیش از جنگ یکی از فقیرترین حومه های شهر لووف بود. پلیس آلمان همچنین یک مجموعه «گزینش» را در عملیاتی تحت عنوان «عملیات زیر پل» آغاز کرد که در آن ۵۰۰۰ یهودی سالمند و بیمار که به آرامی به سوی دروازه های گتو حرکت می کردند، هنگام عبور از زیر پل قطاری در خیابان پوتفنا ( که توسط یهودیان پل مرگ نامیده شد ) به ضرب گلوله کشته شدند. سرانجام میان ۱۱۰٬۰۰۰ تا ۱۲۰٬۰۰۰ یهودی ناچار به ورود به گتوی جدید شدند. شرایط زندگی در آنجا بسیار بد و همراه با ازدحام شدید جمعیت بود. برای نمونه تخمین زده می شود که سهمیه غذایی اختصاص داده شده به یهودیان تنها ۱۰ درصد جیره آلمانی ها و نیمی از جیره اوکراینی ها یا لهستانی ها بود. [ ۱۴]