گتو لوبلین

گتو لوبلین ( به آلمانی: Ghetto Lublin ) از جمله گتوهای نازی در شهر لوبلین در قلمرو دولت عمومی در لهستان اشغالی بود. [ ۲] بیشتر زندانیان این گتو را یهودیان لهستانی تشکیل می دادند، اگرچه تعدادی از مردم کولی نیز در آن حضور داشتند. [ ۳] گتو در مارس ۱۹۴۱ تأسیس شد و از جمله نخستین گتوهای دوران نازی بود که در جریان خونین ترین مرحله از هولوکاست در لهستان برچیده شدند. [ ۴] میان نیمه مارس تا نیمه آوریل ۱۹۴۲، بیش از ۳۰٬۰۰۰ یهودی توسط قطارهای حمل دام به کشتارگاه های بلزک و مایدانک منتقل شدند. [ ۲] [ ۵]
در سال های ۱۹۳۹–۴۰، و پیش از اینکه گتو به طور رسمی گشوده شود، رهبر اس اس و پلیس اودیلو گلوبوکنیک آغاز به نقل مکان یهودیان لوبلین در فاصله دورتری از ستاد فرماندهی خود در خیابان اسپوکونیا کرد، [ ۶] و آن ها را در منطقه شهری جدیدی که برای این منظور در نظر گرفته شده بود، قرار داد. [ ۷] در همین حین، ۱۰ هزار یهودی نخست از اوایل ماه مارس از لوبلین به مناطق حومه و روستایی شهر اخراج شده بودند.
گتو، که به عنوان «محله یهودیان» ( به آلمانی Wohngebiet der Juden ) نامیده می شد، یک سال بعد در ۲۴ مارس ۱۹۴۱ به طور رسمی گشوده شد. آلمانی ها هنگامی تصمیم به اخراج و به درون گتو راندن یهودیان گرفتند که نیروهای تازه وارد ورماخت که برای عملیات بارباروسا، حمله به اتحاد جماهیر شوروی، آماده می شدند، نیاز به مسکن نزدیک مرز جدید آلمان و شوروی پیدا کردند. [ ۷] گتو لوبلین که در سال ۱۹۴۱ تنها گتو در منطقه لوبلین دولت عمومی بود، پذیرای اعضای گزینش شدهٔ احزاب سیاسی پیش از جنگ لهستانی مانند باند یهودی در لهستان بود که از آنجا به فعالیت های زیرزمینی خود ادامه می دادند. [ ۸]