گتو لاخوا گتویی نازی در طول جنگ جهانی دوم بود که در بلاروس غربی قرار داشت. این گتو با هدف آزار و اذیت و بهره کشی از یهودیان بومی در لاخوا، بلاروس ایجاد شده بود. [ ۱] این گتو تا سپتامبر سال ۱۹۴۲ وجود داشت، و مکان نخستین خیزش گتوهای یهودی نشین بود. [ ۲]
نخستین یهودیان پس از قیام خملنیتسکی ( ۱۶۵۰–۱۶۴۸ ) در لاخوا، تاج پادشاهی لهستان، ساکن شدند. در ۱۷۹۵، ۱۵۷ شهروند یهودی در لاخوا مالیات می دادند و در همان هنگام نیز اکثریت ساکنان را تشکیل می دادند. منابع اصلی درآمد شهر تجارت محصولات کشاورزی و ماهیگیری بود که به تولید گوشت و موم، خیاطی و خدمات ترابری گسترش یافت. چندین دهه پس از تجزیه لهستان توسط روسیه، پروس و اتریش، خط آهن ویلنیوس - لونینت - ریونه تا لاخوا امتداد یافت و به اقتصاد محلی کمک کرد تا در برابر رکود مقاومت کند. در سال ۱۸۹۷، تعداد ۱٬۰۵۷ یهودی در این شهر زندگی می کردند. [ ۳]
پس از تشکیل جمهوری دوم لهستان پس از جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۸، لاخوا بخشی از استان پولشه در منطقه کرسی شد. بر پایه سرشماری سال ۱۹۲۱ در لهستان، جمعیت لاخوا دارای ۳۳ درصد یهودی بود. الیعاذر لیختنشتاین آخرین ربی پیش از تهاجم شوروی به لهستان در سال ۱۹۳۹ بود. [ ۳] پس از حمله شوروی و آلمان به لهستان، لاخوا به خاک شوروی ضمیمه شد و به بخشی از جمهوری شوروی سوسیالیستی بلاروس تبدیل شد.
در ۲۲ ژوئن ۱۹۴۱، آلمان در جریان عملیات بارباروسا به اتحاد جماهیر شوروی حمله کرد. دو هفته بعد، در ۸ ژوئیه ۱۹۴۱، ورماخت آلمان شهر را تصرف کرد. یودنرات توسط آلمانی ها به ریاست یک رهبر صهیونیست سابق، دوو لوپاتین، تأسیس شد. [ ۲] خاخام حاییم زالمان اوشروویتس توسط پلیس دستگیر شد. آزادی وی بعدها تنها پس از پرداخت دیه سنگین تأمین شد. [ ۴]
در یک آوریل ۱۹۴۲، ساکنان یهودی شهر به زور به گتو جدیدی متشکل از دو خیابان و ۴۵ خانه منتقل شده و توسط حصار سیم خاردار محاصره شدند. [ ۵] [ ۶] در این گتو تقریباً ۲۳۵۰ تن زندگی می کردند؛ یعنی به ازای هر نفر ۱ متر مربع. [ ۴]
خبرکشتارها به دست آینزاتس گروپ B آلمان در سراسر منطقه پخش شد، و به زودی به لاخوا رسید. جوانان یهودی با رهبری ییتزهاک رخشین مقاومتی زیرزمینی ترتیب دادند. با کمک یودنرات، مقاومت زیرزمینی موفق به جمع آوری تبرها، چاقوها و میله های آهنی شد، اگرچه تلاش ها برای قاچاق اسلحه گرم به درون گتو اغلب بی نتیجه ماندند. [ ۴] [ ۵] [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنخستین یهودیان پس از قیام خملنیتسکی ( ۱۶۵۰–۱۶۴۸ ) در لاخوا، تاج پادشاهی لهستان، ساکن شدند. در ۱۷۹۵، ۱۵۷ شهروند یهودی در لاخوا مالیات می دادند و در همان هنگام نیز اکثریت ساکنان را تشکیل می دادند. منابع اصلی درآمد شهر تجارت محصولات کشاورزی و ماهیگیری بود که به تولید گوشت و موم، خیاطی و خدمات ترابری گسترش یافت. چندین دهه پس از تجزیه لهستان توسط روسیه، پروس و اتریش، خط آهن ویلنیوس - لونینت - ریونه تا لاخوا امتداد یافت و به اقتصاد محلی کمک کرد تا در برابر رکود مقاومت کند. در سال ۱۸۹۷، تعداد ۱٬۰۵۷ یهودی در این شهر زندگی می کردند. [ ۳]
پس از تشکیل جمهوری دوم لهستان پس از جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۸، لاخوا بخشی از استان پولشه در منطقه کرسی شد. بر پایه سرشماری سال ۱۹۲۱ در لهستان، جمعیت لاخوا دارای ۳۳ درصد یهودی بود. الیعاذر لیختنشتاین آخرین ربی پیش از تهاجم شوروی به لهستان در سال ۱۹۳۹ بود. [ ۳] پس از حمله شوروی و آلمان به لهستان، لاخوا به خاک شوروی ضمیمه شد و به بخشی از جمهوری شوروی سوسیالیستی بلاروس تبدیل شد.
در ۲۲ ژوئن ۱۹۴۱، آلمان در جریان عملیات بارباروسا به اتحاد جماهیر شوروی حمله کرد. دو هفته بعد، در ۸ ژوئیه ۱۹۴۱، ورماخت آلمان شهر را تصرف کرد. یودنرات توسط آلمانی ها به ریاست یک رهبر صهیونیست سابق، دوو لوپاتین، تأسیس شد. [ ۲] خاخام حاییم زالمان اوشروویتس توسط پلیس دستگیر شد. آزادی وی بعدها تنها پس از پرداخت دیه سنگین تأمین شد. [ ۴]
در یک آوریل ۱۹۴۲، ساکنان یهودی شهر به زور به گتو جدیدی متشکل از دو خیابان و ۴۵ خانه منتقل شده و توسط حصار سیم خاردار محاصره شدند. [ ۵] [ ۶] در این گتو تقریباً ۲۳۵۰ تن زندگی می کردند؛ یعنی به ازای هر نفر ۱ متر مربع. [ ۴]
خبرکشتارها به دست آینزاتس گروپ B آلمان در سراسر منطقه پخش شد، و به زودی به لاخوا رسید. جوانان یهودی با رهبری ییتزهاک رخشین مقاومتی زیرزمینی ترتیب دادند. با کمک یودنرات، مقاومت زیرزمینی موفق به جمع آوری تبرها، چاقوها و میله های آهنی شد، اگرچه تلاش ها برای قاچاق اسلحه گرم به درون گتو اغلب بی نتیجه ماندند. [ ۴] [ ۵] [ ۶]
wiki: گتو لاخوا