گتو ریگا منطقه مسکونی کوچکی در ریگا، لتونی، بود که توسط نازی ها برای اسکان یهودیان لتونی و دیگر یهودیان در جریان جنگ جهانی دوم مشخص شد. در ۲۵ اکتبر ۱۹۴۱، نازی ها با بیرون کردن همه دیگر ساکنان غیریهودی محله های درون گتو، یهودیان را از ریگا و دیگر مناطق به درون گتو منتقل کردند. بیشتر یهودیان لتونی ( حدود ۳۵۰۰۰ تن ) در جریان کشتار رومبولا در ۳۰ نوامبر و ۸ دسامبر ۱۹۴۱ کشته شدند. نازی ها سپس تعداد زیادی از یهودیان آلمانی را به این گتو منتقل کردند. بیشتر آنها بعدها در کشتارها به قتل رسیدند.
اگرچه گتو ریگا به شکل یک گتوی کامل شناخته می شود، در واقعیت این گتو از چند «گتو» درون خود تشکیل شده بود. پس از کشتار رومبولا، یهودیان لتونیایی باقی مانده در منطقه کوچکی درون گتوی اصلی مستقر شدند. این گتو که با عنوان «گتوی کوچک» شناخته می شد به دو بخش مجزای مردانه و زنانه تقسیم می شد. بعدها با ورود یهودیان آلمانی، بخش های دیگری به گتوی ریگا افزوده شد که با عنوان «گتوی آلمانی» شناخته می شدند. [ ۱]
در ۲۱ ژوئیه ۱۹۴۱، مقام های آلمانی تصمیم به محدودسازی یهودیان ریگا درون یک گتو گرفتند؛ همه یهودیان می بایست به ثبت عمومی می رسیدند و یودنراتی برای رسیدگی به امورشان تعیین شد. [ ۲] بعضی از رهبران یهودی جنبش آزادی یهود در لتونی با این تصور که عضویت در یوندرات می توانست به شرایطشان کمک کند و جایگاهشان در هنگام مذاکره با آلمانی ها تثبیت کند اقدام به پیوستن به آن کردند. اعضای یودنرات بر بازوی خود بازوبند بزرگ سفیدی با نشان ستاره داوود آبی رنگ داشتند که به ایشان اجازه می داد در پیاده روها راه بروند. [ ۲]
در ۲۳ اکتبر ۱۹۴۱ دستور داده شد تا یهودیان تا ۲۵ اکتبر به منطقه مسکاواس فورشتات در ریگا منتقل شوند؛ در نتیجه، نزدیک به ۳۰۰۰۰ نفر ناچار به سکونت در ناحیه ای با وسعت تنها ۱۶ کوچه شدند. [ ۳]
گتو توسط حصاری از سیم خاردار محصور شده بود، [ ۴] و هر کسی که به حصار نزدیک می شد مورد اصابت گلوله توسط مأموران مراقب قرار می گرفت. این مأموران تحت فرماندهی رئیس پلیس دانتزیگ همچنین شب ها اقدام به تیراندازی تصادفی به افراد ساکن در گتو می کردند. [ ۵]
یهودیان جابجا شده تنها می توانستند با خود دارایی های کمی را به درون گتو ببرند. باقی دارایی های آن ها توسط آلمانی ها ضبط و توسط سازمانی که به همین منظور تشکیل شده بود Treuhandverwaltung، با قطار به آلمان فرستاده شدند. آلمانی ها همچنین چشم خود را بر سرقت دارایی های افراد ساکن گتو توسط مأموران مراقب و نیز سربازان آلمانی بستند، چرا که این سرقت ها را جبرانی برای همدستی این مأموران با آلمانی ها در عملیات کشتار می دیدند. به باور ازرگلیس، اس دی علاقه بیشتری به کشتار یهودیان داشت تا دزدیدن دارایی هایشان، در حالی که نیروهای فرمانداری «غیرنظامی» هینریک لوهس به عکس آن علاقه داشتند. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاگرچه گتو ریگا به شکل یک گتوی کامل شناخته می شود، در واقعیت این گتو از چند «گتو» درون خود تشکیل شده بود. پس از کشتار رومبولا، یهودیان لتونیایی باقی مانده در منطقه کوچکی درون گتوی اصلی مستقر شدند. این گتو که با عنوان «گتوی کوچک» شناخته می شد به دو بخش مجزای مردانه و زنانه تقسیم می شد. بعدها با ورود یهودیان آلمانی، بخش های دیگری به گتوی ریگا افزوده شد که با عنوان «گتوی آلمانی» شناخته می شدند. [ ۱]
در ۲۱ ژوئیه ۱۹۴۱، مقام های آلمانی تصمیم به محدودسازی یهودیان ریگا درون یک گتو گرفتند؛ همه یهودیان می بایست به ثبت عمومی می رسیدند و یودنراتی برای رسیدگی به امورشان تعیین شد. [ ۲] بعضی از رهبران یهودی جنبش آزادی یهود در لتونی با این تصور که عضویت در یوندرات می توانست به شرایطشان کمک کند و جایگاهشان در هنگام مذاکره با آلمانی ها تثبیت کند اقدام به پیوستن به آن کردند. اعضای یودنرات بر بازوی خود بازوبند بزرگ سفیدی با نشان ستاره داوود آبی رنگ داشتند که به ایشان اجازه می داد در پیاده روها راه بروند. [ ۲]
در ۲۳ اکتبر ۱۹۴۱ دستور داده شد تا یهودیان تا ۲۵ اکتبر به منطقه مسکاواس فورشتات در ریگا منتقل شوند؛ در نتیجه، نزدیک به ۳۰۰۰۰ نفر ناچار به سکونت در ناحیه ای با وسعت تنها ۱۶ کوچه شدند. [ ۳]
گتو توسط حصاری از سیم خاردار محصور شده بود، [ ۴] و هر کسی که به حصار نزدیک می شد مورد اصابت گلوله توسط مأموران مراقب قرار می گرفت. این مأموران تحت فرماندهی رئیس پلیس دانتزیگ همچنین شب ها اقدام به تیراندازی تصادفی به افراد ساکن در گتو می کردند. [ ۵]
یهودیان جابجا شده تنها می توانستند با خود دارایی های کمی را به درون گتو ببرند. باقی دارایی های آن ها توسط آلمانی ها ضبط و توسط سازمانی که به همین منظور تشکیل شده بود Treuhandverwaltung، با قطار به آلمان فرستاده شدند. آلمانی ها همچنین چشم خود را بر سرقت دارایی های افراد ساکن گتو توسط مأموران مراقب و نیز سربازان آلمانی بستند، چرا که این سرقت ها را جبرانی برای همدستی این مأموران با آلمانی ها در عملیات کشتار می دیدند. به باور ازرگلیس، اس دی علاقه بیشتری به کشتار یهودیان داشت تا دزدیدن دارایی هایشان، در حالی که نیروهای فرمانداری «غیرنظامی» هینریک لوهس به عکس آن علاقه داشتند. [ ۶]
wiki: گتو ریگا