در پی اشغال لتونی توسط آلمان نازی در تابستان ۱۹۴۱، گتو دوگوپیلس ( به آلمانی: Ghetto Dünaburg ) یا گتو دونابِرگ ( پس از نام آلمانی شهر ) در دژی قدیمی در حوالی دوگوپیلس احداث شد. دوگوپیلس دومین شهر بزرگ در لتونی و شهر اصلی منطقه لاتگال است. دوگوپیلس در جنوب شرقی لتونی و در کنار رود دائوگاوا قرار داشت. این شهر از دیدگاه نظامی به عنوان یک گذرگاه اصلی جاده ای و راه آهن از اهمیت برخوردار بود. پیش از جنگ جهانی دوم، دوگوپیلس مرکز جامعه ای پر رونق از یهودیان در منطقه لاتگال و یکی از مهمترین مراکز فرهنگ یهودی در شرق اروپا بود. [ ۱] در طول اشغال لتونی توسط آلمان، اکثریت قریب به اتفاق یهودیان لاتگال در نتیجه سیاست پاکسازی نازی ها کشته شدند.
در هنگام آغاز اشغال دوگوپیلس، ۱۲٬۰۰۰ یهودی در آن زندگی می کردند. [ ۲] در برابر ارتش آلمان، ستون عظیمی از پناهندگان، نه تنها شامل یهودیان لیتوانی، بلکه سربازان ارتش سرخ جدا افتاده از واحدهای خود، آغاز به حرکت به سوی شمال شرقی در بزرگراه کاوناس به دوگوپیلس کردند، تا در آنجا پناه بگیرند یا سوار قطار به سوی شرق شوند. [ ۳] برخی از پناهندگان یهودی موفق به رسیدن به مرز شوروی شدند، اما توسط نگهبانان NKVD از عبور آنها جلوگیری شد. سرانجام به برخی از افراد اجازه گذر داده شد، اما برای بیشتر آنها دیر شده بود. [ ۴] [ ۵]
پس از چندین روز بمباران هوایی، ارتش آلمان در ۲۶ ژوئن ۱۹۴۱ دوگوپیلس را به تصرف خود درآورد، اما برای مدت چند روز هنوز در نزدیکی شهر درگیری در جریان بود. آتش سوزی در شهر پدید آمد، که نازی ها بعدها تصمیم گرفتند آن را به گردن یهودیان بیندازند. [ ۶] [ ۷] [ ۸] طبق گزارش رسمی EK 1b: الگو:تقل قول
در ۲۹ ژوئن ۱۹۴۱، به دستور روبرت بلوزمانیس، که توسط آلمانی ها به عنوان رئیس پلیس پلیس لتونی در دوگوپیلس گماشته شده بود، [ ۹] تابلوهای بزرگی در اطراف شهر نصب شد که به زبان های آلمانی، روسی و لتونیایی اعلام می کرد همه مردان یهودی زیر ۶۰ سال صبح آن روز می بایست خود را به بازار اصلی شهر معرفی می کردند، و در صورت خودداری از این کار با «حداکثر مجازات» روبرو می شدند. [ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲] برخی از آن ها برای به خاک سپردن اجساد غیرنظامیان و سربازان ارتش سرخ که در جنگ کشته شدنده بودند، و بعدها اسب های مرده، به کار گرفته شدند. [ ۱۰] بسیاری دیگر نیز ناچار شدند گورهای خود را کنده و در همان جا به قتل رسیدند. [ ۱۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر هنگام آغاز اشغال دوگوپیلس، ۱۲٬۰۰۰ یهودی در آن زندگی می کردند. [ ۲] در برابر ارتش آلمان، ستون عظیمی از پناهندگان، نه تنها شامل یهودیان لیتوانی، بلکه سربازان ارتش سرخ جدا افتاده از واحدهای خود، آغاز به حرکت به سوی شمال شرقی در بزرگراه کاوناس به دوگوپیلس کردند، تا در آنجا پناه بگیرند یا سوار قطار به سوی شرق شوند. [ ۳] برخی از پناهندگان یهودی موفق به رسیدن به مرز شوروی شدند، اما توسط نگهبانان NKVD از عبور آنها جلوگیری شد. سرانجام به برخی از افراد اجازه گذر داده شد، اما برای بیشتر آنها دیر شده بود. [ ۴] [ ۵]
پس از چندین روز بمباران هوایی، ارتش آلمان در ۲۶ ژوئن ۱۹۴۱ دوگوپیلس را به تصرف خود درآورد، اما برای مدت چند روز هنوز در نزدیکی شهر درگیری در جریان بود. آتش سوزی در شهر پدید آمد، که نازی ها بعدها تصمیم گرفتند آن را به گردن یهودیان بیندازند. [ ۶] [ ۷] [ ۸] طبق گزارش رسمی EK 1b: الگو:تقل قول
در ۲۹ ژوئن ۱۹۴۱، به دستور روبرت بلوزمانیس، که توسط آلمانی ها به عنوان رئیس پلیس پلیس لتونی در دوگوپیلس گماشته شده بود، [ ۹] تابلوهای بزرگی در اطراف شهر نصب شد که به زبان های آلمانی، روسی و لتونیایی اعلام می کرد همه مردان یهودی زیر ۶۰ سال صبح آن روز می بایست خود را به بازار اصلی شهر معرفی می کردند، و در صورت خودداری از این کار با «حداکثر مجازات» روبرو می شدند. [ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲] برخی از آن ها برای به خاک سپردن اجساد غیرنظامیان و سربازان ارتش سرخ که در جنگ کشته شدنده بودند، و بعدها اسب های مرده، به کار گرفته شدند. [ ۱۰] بسیاری دیگر نیز ناچار شدند گورهای خود را کنده و در همان جا به قتل رسیدند. [ ۱۱]
wiki: گتو دوگوپیلس