گته چل

لغت نامه دهخدا

گته چل. [ گ َ ت ِ چ ِ ] ( اِ مرکب ) به لهجه مازندرانی چله بزرگ ( در زمستان )، مقابل خردچله است.

پیشنهاد کاربران

بپرس