گتل

لغت نامه دهخدا

گتل. [ ] ( اِخ ) تیره ای از قبیله گلباغی. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 62 ).

درزبان بروحردی گتل به معنی ریشه بکاربرده میشود ( گتل کاری یا فردی راکندن ) به معنی ریشه کردن کاریافردی است