گایوس

لغت نامه دهخدا

گایوس. [ ] ( اِخ ) از قانونگذاران بزرگ روم بود. در زمان آدریانوس در آسیای صغیر تولدیافت و مجموعه قوانین وی از آثار گرانبهای روم قدیم است. ( تاریخ تمدن روم قدیم ترجمه نصراﷲ فلسفی ).

فرهنگ فارسی

قانونگذار بزرگ روم در زمان آدریانوس که همزمان با آنتونین مقدس و مارکوس اورلیوس میباشد . او در آسیای صغیر متولد شد و مجموعه قوانین وی از آثار گران بهای روم قدیم است .
از قانونگذاران بزرگ روم

دانشنامه آزاد فارسی

گایوس (قرن ۲پ م)(Gaius)
حقوقدان رومی. نوشته های گایوس از منابع اصلی اطلاعات ما از قوانین روم به شمار می رود؛ اما از زندگی او اطلاعات چندانی در دست نیست. کتاب او با نام اصول و مبانی قضایی، به جا مانده است و اساس کتاب یوستی نیانوس امپراتور روم شرقی با همان نام را تشکیل می داد. کتاب گایوس نخست به صورت قطعات پراکنده و مستقل برشماری نقل قول بود؛ تا این که متن آن در ۱۸۱۶ روی کاغذ یا پوست آهو یا لوحه ـ که برای صرفه جویی متن آن را به طور ناقص پاک کرده و روی آن دوباره یا چندباره می نوشتند ـ کشف شد. مدت ها اعتبار کتاب محل اختلاف بود؛ اما سرانجام در ۱۹۳۳ با کشف بخش هایی از آن روی پاپیروس، اعتبار آن تأیید شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس