گایه

لغت نامه دهخدا

گایه. [ ی َ / ی ِ ] ( اِمص ) جماع و مباشرت.( آنندراج ). شعوری شعری مغلوط را بشاهد آورده است.

جماع مباشرت .

(یَ یا یِ ) (اِمص . ) جماع ، مباشرت .

( کردی ) نوعی بازی فکری محلی چندنفره