گایانه

دانشنامه عمومی

گایانه (باله). بالۀ گایانه ( ارمنی: Գայանե؛ انگلیسی: Gayane ) در اوایل جنگ جهانی دوم، آرام خاچاتوریان نخستین طرح باله گایانه را تهیه کرد و تا سال ۱۹۴۲ آنرا به پایان رسانید. گایانه نخستین بار توسط آکادمی بالت لنینگراد در آن شهر اجرا شد و آرام خاچاتوریان به مناسبت این باله، به دریافت جایزهٔ استالین نائل شد.
موضوع این باله تصمیم قطعی و خوش بینی مردم شوروی برای پیروزی بر دشمن است. آرام خاچاتوریان در قطعات مختلف این باله زندگی یه کلخوز ارمنی را در حین برخوردهایی که بین شخصیت های مختلف پیش می آید تشریح و شکست ناپذیری آنرا در مقابل دشمن و تهاجم های پی در پی قطعی می شمارد. رویدادهای باله گایانه کوتاه زمانی از شروع جنگ چند روز پس از شروع آن به وقوع می پیوندد. قهرمانان این داستان مردم عادی روس –کشاورزان - کلخوزهای ارمنی و سربازان اعزامی به جبههٔ نبرد هستند. قسمت عمده ای از موسیقی پرشور این باله در اولین قسمت پردهٔ سوم در آنجا هستند که رقص های پرشور و آتشین کردها جلوه گری می کند، وجود دارد.
سوئیت شماره ۱ شامل شش رقص است: رقص شمشیر، رقص عایشه، رقص دختران گل، رقص کردی، آهنگ لالائی، رقص کردهای جوان، واریاسیون آرمن و رقص لزگی.
سوئیت شماره ۲ شامل چهار رقص است: رقص روسی، اندانته آداجیو گایانه و و رقص آتش.
در سوئیت شماره ۱ گایانه و رقص شمشیر از حیث ریتم و رنگ آمیزی بسیار مهیج و قوی است. آهنگ لالائی که روح کاملاً شرقی دارد روی یک ترانه ارمنی بنا شده است.
در سوئیت شماره ۲ رقص روسی که با سازهای بادی آغاز می شود دارای ریتم قوی و نشاط آوری است. در آندانته آداجیو گایانه سازهای زهی اهمیت زیادی دارند و هر دو آهنگ محزون و خیال انگیز است. قسمت آخر - آتش– یک آهنگ بسیار قوی و مهیجی است.
عکس گایانه (باله)عکس گایانه (باله)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس