گاویس

لغت نامه دهخدا

گاویس. ( اِ ) ظرفی که شیر و دوغ در آن کنند. ( برهان ) ( آنندراج ). و محتمل است مصحف «گاودوش » باشد، چه در خراسان آن را «گاودوش » گویند. رجوع به حاشیه برهان قاطع چ معین شود. در شرفنامه منیری گاویش آمده است.

گاویس. ( اِخ ) دهی است از دهستان ایل تیمور بخش حومه شهرستان مهاباد واقع در 14 هزارگزی جنوب مهاباد، در مسیر شوسه مهاباد به سردشت. کوهستانی ، معتدل مالاریائی ، دارای 30 تن سکنه. آب آنجا از رودخانه مهاباد، محصول آنجا غلات چغندر، توتون ، حبوبات ، شغل اهالی زراعت و گله داری. صنایع دستی جاجیم بافی. راه آن ارابه رو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

فرهنگ فارسی

دهی در مهاباد

پیشنهاد کاربران

بپرس