گاوپیسه

لغت نامه دهخدا

گاوپیسه. [ س َ / س ِ ] ( اِ مرکب ) گاوی است با نشانه های سپید و سیاه. ( فرهنگ ایران باستان پورداود ص 114 ) :
سپهدار توران از آن بدتر است
کنون گاوپیسه به چرم اندر است.
فردوسی.
دگر گفتی آن گاوپیسه کدام
که هستش جهان سربسر چارگام.
( گرشاسب نامه ).
|| کنایه از عالم. ( فرهنگ شاهنامه شفق ص 228 ). و این کلمه به صورت گاوبیشه در برهان آمده. رجوع به گاوبیشه و برهان قاطعچ معین ( گاو بیشه ) شود.
گاوپیسه. [ س َ / س ِ ] ( اِخ ) کوهی است به اصفهان.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - گاوی که دارای نشانهای سفید و سیاه است : سپهدار توران از ان بدتر است کنون گاو پیسه بچرم اندر است . ۲ - روزگار ( بمناسبت شب و روز ) .

فرهنگ عمید

گاوی که بدنش دارای لکه های سفید باشد.

پیشنهاد کاربران

بپرس