گاوماهی. ( اِخ ) ( افسانه ) گاوی که پای بر پشت ماهی دارد و زمین بر پشت گرفته. حیوانی است در افسانه هاگویند کره ارض بر پشت او ایستاده است : ز زخم سمش گاوماهی ستوه بجستن چوبرق و بهیکل چو کوه.
فردوسی.
و اگر بر زمین نگریستی تا پشت گاوماهی ملاحظه کردی. ( مجالس سعدی ). - تا گاوماهی ؛تا آنسوی زمین : شمشیر علی بروز خندق از عمرو گذر کرد و زمین را بشکافت و به گاو ماهی رسید. ( داستان ).
فرهنگ فارسی
گاو افسانه یی که پای بر پشت ماهی و زمین بر دو شاخ دارد : [ ز زخم سمش گاو ماهی ستوه بجستن چو برق و بهیکل چو کوه . ] ( فردوسی ) ( اسم ) گونه ای ماهی استخوانی که در بحر خزر فراوانست .
فرهنگ معین
(اِمر. ) نک گاوزمین .
فرهنگ عمید
= گاو * گاو زمین: ز زخم سمش گاوماهی ستوه / به جستن چو برق و به هیکل چو کوه (فردوسی: لغت نامه: گاوماهی ).
مترادف ها
grampus(اسم)
گاو ماهی، نوعی یونس بزرگ، نوعی انبر یا قندگیر
پیشنهاد کاربران
گاو ماهی : گونه ای ماهی . ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص361 ) .