گاوزن محله
لغت نامه دهخدا
گاوزن محله. [ زَ م َ ح َل ْ ل َ ] ( اِخ ) دهی است از بخش بند شهرستان بابل واقع در 39 هزارگزی جنوب بابل. کوهستانی ، معتدل مرطوب مالاریائی ، دارای 140 تن سکنه. آب آن از چشمه سار و سجادرود، محصول آن برنج ، شغل اهالی زراعت است. راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).
فرهنگ فارسی
گویش مازنی
پیشنهاد کاربران
سلام
اطلاعات کامل در مورد محل های چلاو و شیخ موسی میخام
نیاز ب کمک دارم
اطلاعات کامل در مورد محل های چلاو و شیخ موسی میخام
نیاز ب کمک دارم
طایفه ی گاوزن در زمان های گذشته موجوداتی انسان نما به نام گبر را که درشت هیکل و بزرگ بوده اند را به دلیل کشتن انسان ها و حیوانات از طریق جنگ با آنها می کشته اند که به این طایفه میگفتند گبر زن که به مرور زمان و به دلیل تلفظ نادرست به گاوزن تغییر پیدا کرده