گاوریل ایلیزاروف

گاوریل آبراموویچ ایلیزاروف ( به انگلیسی: Gavril Abramovich Ilizarov ) پزشک و جراح ارتوپد در استان کورگان اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و عضو آکادمی علوم روسیه و یکی از برندگان جایزه لنین بود. شهرت او بخاطر اختراع دستگاه ایلیزاروف است که برای درمان شکستگی ها و کوتاهی اندام حرکتی بکار برده می شود.
وی در قسمت اشغال شده لهستان در یک خانواده یهودی به دنیا آمد. خانواده او به شهر قوسار در آذربایجان شوروی مهاجرت کرده و وی دوران جوانی را در آن شهر گذراند. درمدرسه پزشکی کریمه تحصیل نمود و در سال ۱۹۴۴ به بیمارستان منطقه ای کورگان در سیبری فرستاده شد و در سال ۱۹۵۵ رئیس بخش جراحی ارتوپدی شد. در سال ۱۹۷۱ مؤسسه تحقیقات بالینی و تجربی کورگان را بنیاد نهاد، مؤسسه ای که بعد از مرگش بنام مرکز علمی ایلیزاروف نامگذاری شد. [ ۱]
شهرت وی بخاطر انجام مطالعات و تحقیقات بیولوژی سلولی و جوش خوردگی شکستگی ها و اختراع دستگاه ایلیزاروف در همین رابطه است. این دستگاه برای درمان کوتاهی های اندام حرکتی ( دست و پا ) بکار برده می شود. در تحقیقات بیولوژی سلولی و رشد استخوان و همچنین در درمان کوتاهی عضو، بیش از ۶۰۰ مقاله و هفت کتاب از وی باقی مانده است. [ ۲]
ایلیزاروف[ ۳] پس از جلب توجه کشورش، با درمان موفقیت آمیز جوش نخوردگی استخوان درشت نی عفونی کارلو مائوری، کوهنورد، کاشف و روزنامه نگار ایتالیایی در مطبوعات غربی ظاهر شد. پس از 10 سال درمان ناموفق، موری در مورد ایلیزاروف شنید و در نوامبر 1977 به کورگان رفت. ایلیزاروف او را در 6 ماه درمان کرد و موری او را "میکل آنژ ارتوپدی" نامید . به دلیل بهبود شگفت انگیز پایش، جراحان ارتوپد ایتالیایی ایلیزاروف را به عنوان سخنران مهمان به بیست و دومین کنفرانس AO ایتالیا در بلاجیو در ژوئن 1981 دعوت کردند. او تحت ریاست پروفسور روبرتو کاتانئو، رئیس ارتوپدی و تروماتولوژی بیمارستان عمومی لکو، سخنرانی کرد. سه سخنرانی در مورد درمان شکستگی های باز و استئومیلیت پس از سانحه و افزایش طول استخوان، و این اولین بار بود که ایلیزاروف در خارج از سرزمین مادری خود سخنرانی کرد.
ایلیزاروف در ۲۴ ژولای ۱۹۹۲ بعلت سکته قلبی درگذشت.