گاو دریایی


معنی انگلیسی:
manatee, sea cow

دانشنامه عمومی

گاو دریایی ها پستاندارانی آبزی از راستهٔ گاودریاییان ( Sirenia ) ، خانوادهٔ تن موییان Trichechidae و سردهٔ تریککوس ( Trichechus ) هستند.
گاودریایی سانان تنها پستانداران دریایی هستند که کاملاً آبزی و گیاه خوارند و تقریباً تمام آنها بدون مو و اندام حرکتی عقبی اند. [ ۴]
گاو دریایی با گاوماهی و در کل خانواده گاوماهیان ( Dugongidae ) از نظر شکل جمجمه و دُم تفاوت دارد. دم گاو دریایی پارویی شکل است در حالی که دم گاوماهی چنگالی است.
گاوهای دریایی گیاهخوارند و بیشتر وقت خود را به چرا در پایابها ( آب های کم عمق ) می گذرانند.
زیستگاه این جانوران، دریاهای آمریکای مرکزی، رودهای آمازون و بخش غربی آفریقاست. مردم بومی کارائیب از روی سنت به شکار گاوهای دریایی می پردازند. زمانی که کریستف کلمب به این سامان آمد شکار گاو دریایی یک تجارت تثبیت شده بود. سرخ پوستان آمریکا گاو دریایی را برای ساخت سپر، قایق و کفش و همچنین گوشت زیادی که دارد شکار می کردند. شکارچیان، برای کشتن این جانوران با چوب هایی پارومانند بر سر آن ها می کوفتند.
گاو دریایی تن مویی آمازونی ( Trichechus inunguis )
گاو دریایی تن مویی دست باله ای ( Trichechus manatus )
گاو دریایی تن مویی سنگالی ( Trichechus senegalensis )
گاو دریایی کوتوله ( Trichechus bernhardi ) که اعتبار و درستی این گونه پرسش برانگیز است.
عکس گاو دریایی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

گاو دریایی (dugong)
پستاندار دریایی. از راستۀ گاوهای دریایی. در دریای سرخ، اقیانوس هند، و غرب اقیانوس آرام یافت می شود. طول این جانور به۳.۶ متر می رسد. بدنش به طرف انتها باریک می شود و دارای دمی با باله های نامساوی است. این جانور دو بالۀ جلویی دارد. همۀ گاوهای دریایی در پیوست شماره یک فهرست «معاهدۀ بین المللی تجارت گونه های در معرض خطر» (CITES) قرار گرفته اند. بنا به این معاهده، تجارت گونه های فهرست شده ممنوع است. درج نام گاوهای دریایی در پیوست یک فهرست CITES، بعد از تصمیم به اضافه کردن نام گاو دریایی ساحلی استرالیایی به این فهرست در مه سال ۲۰۰۰ صورت پذیرفت. این گونه واقعاً در معرض خطر نیست، امّا این امر به منظور تسهیل محافظت از بقیۀ جمعیت های گاوهای دریایی صورت گرفت. گاو دریایی رودۀ خلفی بسیار بلندی دارد که در بالغان به حدود ۳۰ متر می رسد. کار این دوره مشابه سیرابی در نشخوارکنندگان است. این جانور عمدتاً از گیاهان و جلبک های دریایی تغذیه می کند و احتمالاً منشأ داستان های پری های دریایی است. تا قبل از مطالعات ۱۹۹۵ در استرالیا، که نشان داد برخی از گاوهای دریایی از آب دزدک ها تغذیه می کنند، اعتقاد بر این بود که این جانوران یگانه پستانداران علف خوار حقیقی دریایی اند. در آن مطالعه مشخص شد که آب دزدک ها حدود۲۲.۵ درصد وزن مرطوب مدفوع گاوهای دریایی خلیج مورتون در استرالیایی شرقی را تشکیل می دهند. گاوهای دریایی زادآوری آهسته ای دارند. دورۀ حاملگی آن ها سیزده ماه طول می کشد و بین دو حاملگی متوالی سه سال فاصله می افتد. جمعیت گاوهای دریایی ساحلی روبه نقصان است. جمعیت گاوهای دریایی در امتداد «سد مرجانی بزرگ»، از ۳۴۹۸ رأس در ۱۹۸۷ به ۱۶۸۲ رأس در ۱۹۹۴ کاهش یافت. بنا به نتایج مطالعاتی در ۱۹۹۷ مشخص شد تورهای کوشگیر، که صیادان تجاری از آن ها استفاده می کنند، تعداد زیادی از گاوهای دریایی را می کشد؛ آلودگی رودخانه ها نیز ممکن است یکی دیگر از علل کاهش جمعیت این جانوران باشد. وجود گاو دریایی فقط در سواحل جنوبی خلیج فارس گزارش شده، اما تاکنون در آب های ساحلی ایران دیده نشده است.

مترادف ها

sea cow (اسم)
نهنگ، اسب ابی، گاو دریایی

manatee (اسم)
گاو دریایی، نهنگ کوچک دریایی

sea dog (اسم)
گاو دریایی، خوک دریایی، ملوان کهنه کار

پیشنهاد کاربران

بپرس