گاه بیگاه

لغت نامه دهخدا

گاه بیگاه. ( ق مرکب ) مؤلف آنندراج گوید: گاه بگاه و گاه بیگاه ، وقت بیوقت...و قیل بگاه وقت صباح و بیگاه وقت شام و هر دو ببای فارسی ، و این محل تأمل است. ( آنندراج ) ( بهارعجم ).

پیشنهاد کاربران

بپرس