گاه بگاه. [ ب ِ ] ( ق مرکب ) وقت بیوقت : خارخار دل نازک شده از گوشه چشم مژه برهم زدن گاه بگاهی که تراست.شانی ( از آنندراج و مجموعه مترادفات ص 295 ).