گالیله فراری

گالیله فراری ( ۳۱ اکتبر ۱۸۴۷ – ۷ فوریه سال ۱۸۹۷ ) یک فیزیکدان ایتالیایی و مهندس برق بود، عمدتاً برای مطالعات و کشف مستقل از میدان الکترومغناطیسی، یک اصل اساسی کار موتور القایی از او یاد می شود. فراری رساله گسترده و کاملی روی نتایج عملی که با استفاده از ترانس مدار باز مدل گولرد - گیبس به دست آمده بود را منتشر کرد.
پسر یک داروساز به نام لوئیجی فراری، و آنتونیا مسیح، بود. در یک خانواده بزرگ با سه برادر و چند خواهر بزرگ شد. او مادر خود را زمانی که ۸ ساله بود از دست داد و شروع به یادگیری در خانه عمویش دکتر تورین کرد. سپس در کالج سن فرانسیسکو پائولا دی تورینو، که بعدها تبدیل به دبیرستان های کلاسیک وینچنتزو گوبرتی شد تحصیل کرد، او در رشته مهندسی عمران در سن ۲۲ سالگی فارغ التحصیل شد و در سال ۱۸۷۷ معاون فیزیک فنی در موزه صنعتی سلطنتی ایتالیا ( بعدها دانشگاه پلی تکنیک تورین تبدیل شد ) شد. فراری به طور مستقل دربارهٔ میدان مغناطیسی دوار تحقیق می کرد. او متوجه تولید میدان مغناطیسی در سیم پیچ حامل جریان الکتریکی متناوب با همان فرکانس و اختلاف فاز ۹۰ درجه شد. با این آزمایش راه برای ساخت موتور الکتریکی جریان متناوب باز می شد. کشف او در ۱۸ مارس ۱۸۸۸ در یادداشتی به آکادمی علوم سلطنتی تورین ارائه شد. سپس در مورد تقدم او بر نیکولا تسلا ( که او هم این کشف را در آمریکا ثبت کرده بود ) ، در این کشف اختلاف افتاد که در دادگاهی رأی به تقدم او داده شد. اما تسلا پیش از او چند اختراع دیگر ثبت کرد و به شرکت وستینگهاوس واگذار کد تا اولین ماشین الکتریکی به نام تسلا ثبت شود. در سال ۱۸۸۹، فراری در مؤسسه صنعتی ایتالیا، دانشکده مهندسی برق ( اولین مدرسه از این نوع در ایتالیا بود، که بعد به دانشگاه صنعتی تورین تبدیل شد ) کار کرده است. در سال ۱۸۹۶، فراری انجمن برق را تأسیس کرد و از طرف پادشاه اولین رئیس این سازمان شد؛ و سه ماه بعد به علت ذات الریه در ۴۹ سالگی در گذشت.
• اختلاف فاز جریان و اتلاف انرژی در ترانسفورماتور، توسط پروفسور گالیله فراری ( Turin, 1887 ) .