گاله

2 - قال گذاشتن = کسی را عمیقا جایی کاشتن ( مجددا به عمیقا و کاشتن دقت بفرمایید )
3 - قول دادن = به کسی عمیقا درباره چیزی قسم یاد کردن ( ک در زبان عربی به قُل نوشته شده البته قالَ یعنی بگو نیز از دیس و گونه دیگر آن است )
4 - گول زدن = عمیقا فردی را فریب فکری دادن
5 - چنگال = چنگ گال = چنگ عمیق ( انچه چنگ عمیق دارد )
6 - گاله = دهان / حفره ( انچه از عمق بلند میشود ) / بعد ها چال و چول و چاله و چالش از ریخت های دیگر گال و گول و گاله و گالش شد ک همگی به عمیق بودن اشاره دارند.
7 - گالش = عمیق ( کسی ک عمیقا زحمت میکشد یا انسان عمق نگری میباشد ) در زبان مازندرانی بسیار کاربرد دارد و برابر درویش = اندر ویش= کسی ک بسیار ارزو و خواست فکری دارد = متفکر = روحانی
8 - چالش = سخت و عمیق
9 - گالیکش = چاه کش یا به کسی که عمیقا تلاش میکند ( نیاز به بررسی بیشتر دارد )
البته دوستی گفت که گول یعنی اب کم عمق ؟؟؟ باید گفت ممکن است که گذشته معنای چیزی نسبت به الان دقیقا متضاد شده باشد مانند رعنا که امروزه بلند قد مینامند اما در گذشته کوتاه قد شناخته میشده / از اینرو نمونه دیگری که نشان میدهد همه مثال های بنده دلیل بر عمیق بودن است واژه جول ( که در زبان مازندرانی ( پهلوی ) به چاله های عمیق گفته میشود ) همچنین در زبان فارسی واژه جولایی را داریم یعنی عمیق نگر و باز این خود دلیل چندیست بر این ادعا ک همه آنها یعنی عمیق. . . با سپاس

در تلفظ بم حرف ل =زیر نوک زبان درست به وسط سقف دهان می چسبد و ل بم تلفظ می کردد .
درحالی که در تلفظ ل زیر=وسط زبان به زبان سقف دهان می چسبد و ل تلفظ می شود .

می توان گفت که :گاه ناله =جایگاه ناله و جایی که ناله ازآنجا درمی آید . و یا میتوان گفت که گاو ناله بوده است
یعنی ناله وصدایی که برابر با صدای گاو است .
و دهان همان جایی است که ناله ی گاو از آن بیرون می آید . پس تا حدود زیادی همین گاو ناله درست تر ونزدیک تر است .

درباره با اینکه دوستانی آنرا صدای بلند نامیدند باز به عمیق بودن صدا میرسیم که واژه کَل در کلانتر نشان دهنده این مورد است / یا واژه کله ونگ یا همان صدای بزرگ برابر همان گاله بختیاری می باشد که دوستان اشاره کردند و درباره با ببند آن گاله رو باز هم به حفره و عمق دهان فرد اشاره دارد . پس در همه اینها به عمق و عمیق و حفره میرسیم.
آبادیس پخشش کن. . .