گالبا سرویوس

دانشنامه آزاد فارسی

گالْبا، سِرْویوس (۵پ م ـ۶۹م)(Galba, Servius)
گالْبا، سِرْویوس
امپراتور روم. در ۶۸ ـ ۶۹م، که به «سال چهار امپراتور» شهرت یافت، چندماه زمامدار قدرت در روم بود، و پس از او سه تن دیگر در همان سال به قدرت رسیدند. گالبا در ۲۰م پرایتورو در ۳۳م کنسولشد. دورۀ نظامیگری و اداری درخشانی داشت، و فرمانده سپاه روم در گُل، آلمان، افریقا، و اسپانیا بود. در دوران بازنشستگی اش در ۶۱م، امپراتور نِرون، او را «مردی مطمئن» تشخیص داد و به فرمانداری ناحیۀ هیسپانیا تاراکونِن سیس، در شمال شرقی اسپانیا، منصوب کرد. گالبا ۷۳ساله بود که یولیوس ویندِکسدر گُل در ۶۸م برضد نرون شورش کرد و از گالبا خواست فرماندهی مبارزه برضد نرون را برعهده گیرد. به رغم شکست ویندکس از لژیون های راین در بزانسون(وِسونتیو)، گالبا به سمت رم پیشروی کرد. پس از آن که گارد امپراتوری گالبا را امپراتور خواند، نرون وحشت زده خودکشی کرد؛ و رسماً گالبا را به امپراتوری برگزیدند. در اکتبر ۶۸ به رم رسید، اما سخت گیری و محافظه کاری اش میان او و گارد امپراتوری و مردم فاصله انداخت و مارکوس سالویوس اوتواو را به قتل رساند و خود در ژانویۀ ۶۹م جانشین گالبا شد. تاکیتوس شخصیت گالبا را چنین توصیف کرده است «به اعتقاد همگان امپراتوری ارزشمند بود مشروط به آن که هرگز امپراتور نمی شد»؛ او آخرین نمایندۀ اشراف جمهوری خواه بود که به امپراتوری رسید.

پیشنهاد کاربران

بپرس