گاسترین یک هورمون پپتیدی است [ ۴] که باعث تحریک ترشح اسید معده و تحریک رشد مخاط معده می شود.
گاسترین از سلول های گاسترینی در غدد پیلوری انتهای دیستال معده ترشح می شود. [ ۵] به هنگام ورود غذاهای پروتئین دار به انتهای آنتری معده، برخی پروتیین ها اثر تحریکی بر سلول های گاسترینی غدد پیلور می گذارند و باعث آزادی گاسترین به خونی می شود که به سلول های ECL ( شبه انتروکرومافین ) معده می روند. این روند منجر به آزادسازی هیستامین به عمق غدد اسیدساز می شود و هیستامین ترشح معدوی اسیدکلریدریک را به سرعت تحریک می کند. گاسترین از دوازدهه و لوزالمعده نیز ترشح می شود. [ ۶]
در سال ۱۹۰۵ برای اولین بار وجود این هورمون توسط جان سیدنی پیشنهاد شد و در سال 1964 این هورمون جداسازی شد. در همان سال نیز ساختار گاسترین تعیین گردید.
ژن مربوط به این هورمون، در بازوی بلند کروموزوم ۱۷ قرار دارد.
گاسترین یک هورمون پپتیدی خطی است که توسط سلول های نورواندوکرین G که در آنتروم معده و گاهی در سایر مناطق دستگاه گوارش از جمله دوازدهه قرار دارند ترشح شده و وارد جریان خون می شود. گاسترین سبب ترشح اسید معده و رشد سلول های شبه انتروکرومافین مترشحه هیستامین، در مخاط معده می شود. [ ۷]
گاسترین به سه شکل دیده می شود:
• گاسترین ۳۴ ( گاسترین بزرگ ) ، حاوی ۳۴ اسید آمینه
• گاسترین ۱۷ ( گاسترین کوچک ) ، حاوی ۱۷ اسید آمینه
• گاسترین ۱۴ ( گاسترین بسیار کوچک ) ، حاوی ۱۴ اسید آمینه
گاسترین در پاسخ به برخی محرک ها ترشح می شود؛ این محرک ها عبارتند از:
• اتساع معده
• تحریک عصب واگ
• برخی از اسیدهای آمینه
• افزایش کلسیم
ترشح گاسترین در پاسخ به برخی عوامل مهار می شود؛ این عوامل عبارتند از :
• افزایش اسید کلریدریک در معده
• سوماتواستاتین نیز باعث مهار ترشح گاسترین می شود.
• تحریک ترشح اسید معده
• تحریک رشد مخاط معده
• تحریک ترشح پپسینوژن
• افزایش انقباضات معده و تحریک تخلیه معده
• افزایش ترشحات لوزالمعده و تخلیه کیسه صفرا
• تاثیر روی اسفنکتر مری
در سندرم زولینگر - الیسون سطح گاسترین سرمی بالاست لذا ترشح پایه اسید معده و ترشح پس از تحریک آن بالاست و اغلب بیماران اولسرپپتیک مقاوم به درمان دارند. عوامل مداخله گر :
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگاسترین از سلول های گاسترینی در غدد پیلوری انتهای دیستال معده ترشح می شود. [ ۵] به هنگام ورود غذاهای پروتئین دار به انتهای آنتری معده، برخی پروتیین ها اثر تحریکی بر سلول های گاسترینی غدد پیلور می گذارند و باعث آزادی گاسترین به خونی می شود که به سلول های ECL ( شبه انتروکرومافین ) معده می روند. این روند منجر به آزادسازی هیستامین به عمق غدد اسیدساز می شود و هیستامین ترشح معدوی اسیدکلریدریک را به سرعت تحریک می کند. گاسترین از دوازدهه و لوزالمعده نیز ترشح می شود. [ ۶]
در سال ۱۹۰۵ برای اولین بار وجود این هورمون توسط جان سیدنی پیشنهاد شد و در سال 1964 این هورمون جداسازی شد. در همان سال نیز ساختار گاسترین تعیین گردید.
ژن مربوط به این هورمون، در بازوی بلند کروموزوم ۱۷ قرار دارد.
گاسترین یک هورمون پپتیدی خطی است که توسط سلول های نورواندوکرین G که در آنتروم معده و گاهی در سایر مناطق دستگاه گوارش از جمله دوازدهه قرار دارند ترشح شده و وارد جریان خون می شود. گاسترین سبب ترشح اسید معده و رشد سلول های شبه انتروکرومافین مترشحه هیستامین، در مخاط معده می شود. [ ۷]
گاسترین به سه شکل دیده می شود:
• گاسترین ۳۴ ( گاسترین بزرگ ) ، حاوی ۳۴ اسید آمینه
• گاسترین ۱۷ ( گاسترین کوچک ) ، حاوی ۱۷ اسید آمینه
• گاسترین ۱۴ ( گاسترین بسیار کوچک ) ، حاوی ۱۴ اسید آمینه
گاسترین در پاسخ به برخی محرک ها ترشح می شود؛ این محرک ها عبارتند از:
• اتساع معده
• تحریک عصب واگ
• برخی از اسیدهای آمینه
• افزایش کلسیم
ترشح گاسترین در پاسخ به برخی عوامل مهار می شود؛ این عوامل عبارتند از :
• افزایش اسید کلریدریک در معده
• سوماتواستاتین نیز باعث مهار ترشح گاسترین می شود.
• تحریک ترشح اسید معده
• تحریک رشد مخاط معده
• تحریک ترشح پپسینوژن
• افزایش انقباضات معده و تحریک تخلیه معده
• افزایش ترشحات لوزالمعده و تخلیه کیسه صفرا
• تاثیر روی اسفنکتر مری
در سندرم زولینگر - الیسون سطح گاسترین سرمی بالاست لذا ترشح پایه اسید معده و ترشح پس از تحریک آن بالاست و اغلب بیماران اولسرپپتیک مقاوم به درمان دارند. عوامل مداخله گر :
wiki: گاسترین