گاسترکتومی استینی

گاسترکتومی آستینی. عمل اسلیو معده ( به انگلیسی: sleeve gastrectomy ) یکی از انواع روش های جراحی لاغری یا همان ( درمان چاقی ) محسوب می شود که در آن قسمت بزرگی از معده ( حدود ۶۰ تا ۸۰ درصد؛ بسته به وزن بیمار ) توسط عمل جراحی به روش لاپاراسکوپی خارج می گردد و قسمت باقی مانده همانند یک لوله است و حجم کمی دارد و چون شبیه آستین است به آن اسلیو گفته می شود ( در انگلیسی به آستین پیراهن اسلیو =Sleeve گفته می شود ) ، در نتیجه کاهش حجم معده، سبب جلوگیری از پرخوری فرد شده و موجب کاهش وزن وی می گردد. [ ۱]
• اسلیو معده تاریخچه ای جالب و خواندنی دارد!
• در دهه های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ که جراحی های چاقی به روش باز انجام می شد برخی از جراحان چاقی تصمیم گرفتند عمل های چاقی پر خطر مثل دئودنال سویچ را در دو مرحله انجام دهند یعنی در یک مرحله عمل کوچک کردن معده ( همان عمل جراحی اسلیو معده امروزی ) را انجام دهند و مدتی بعد عمل جابجایی روده ها را انجام دهند تا ریسک عمل های بزرگ را کاهش دهند.
• در کمال تعجب بسیاری از این بیماران چاق آنقدر وزن کم کردند که دیگر به مرحله دوم عمل یعنی جابجایی روده ها نیازی نداشتند؛ بنابراین همان مرحله اول یعنی آستینی کردن معده ( به شکل موز درآوردن معده ) یا همان اسلیو معده البته به روش باز به عنوان یک عمل مستقل و محبوب جایگاه ویژه ای در جراحی لاغری پیدا کرد.
• افرادی که دارای BMI ( شاخص تودهٔ بدنی ) بالا۳۵هستند و مشکل اصلی آن ها حجیم خواری مکرر می باشد. [ ۲]
• افرادیکه BMI خیلی بالایی دارند ( بین ۵۰ تا ۶۰ ) برای رسیدن به وزن مناسب ممکن است نیاز به عمل جراحی دو مرحله ای داشته باشند، پس از مرحلهٔ اول ( عمل اسلیو معده ) که موجب کاهش وزن قابل توجهی در این بیماران ایجاد شده و BMI آن ها به زیر ۵۰ رسیده و سپس مرحله دوم که بای پس معده ه است، انجام می پذیرد.
• افرادی که بیماری های زمینه ای نظیر آنمی، کرون و آسم شدید دارند یا بیمارانی که از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی استفاده می کنند به دلیل آنکه مستعد زخم های حاشیه آناستوموز ( محل اتصال ) هستند، بجای آنکه تحت عمل بای پس معده قرارگیرند، بهتر است تحت عمل اسلیو معده قرار گیرند.
• افرادی که عدد BMI ( شاخص وزنی ) آنها بین ۳۰ تا ۳۵ به همراه یک بیماری زمینه ای از جمله دیابت یا فشار خون هستند کاندید مناسبی برای این عمل هستند.