گاس گرین ون سنت جونیور ( به انگلیسی: Gus Greene Van Sant Junior ) ( زاده ۲۴ ژوئیه ۱۹۵۲ ) کارگردان، عکاس، موسیقی دان، نویسنده و فیلم نامه نویس آمریکایی است. او نامزد اسکار بهترین کارگردانی برای فیلم های ویل هانتینگ خوب در سال ۱۹۹۷ و میلک در سال ۲۰۰۸ و همچنین برنده نخل طلای جشنواره کن در سال ۲۰۰۳ برای فیلم فیل است.
... [مشاهده متن کامل]
او همجنسگرا است و معمولاً به این مورد و همچنین به سایر اقلیت ها در فیلم هایش اشاره هایی دارد.
فیلم نامهٔ اکثر فیلم هایش را خودش می نویسد و رمانی به نام صورتی دارد. کتابی نیز از عکاسی های او به نام ۱۰۸ پرتره به چاپ رسیده است.
او در ۲۴ ژوئیه ۱۹۵۲ در شهر لویی ویل ایالت کنتاکی متولد شد. به دلیل شغل پدرش که یک فروشنده و همیشه در حال مسافرت بود، خانواده اش در دوران کودکی او مدام در سفر بودند.
او از ابتدا به نقاشی و فیلم سازی با دوربین های سوپر۸ علاقه داشت و زمانی که در دبیرستان بود، فیلم های کوتاهی با الهام از زندگی خودش با هزینه هایی در حدود ۳۰ تا ۵۰ دلار ساخت.
در ۱۹۷۰ به دلیل علاقه اش به هنر، به یک مدرسهٔ طراحی رفت که در آن جا با دیوید برن و سایر اعضای گروه تاکینگ هدز همکلاسی بود. در همین مدرسه بود که ون سنت با کارگردان های پیشرویی مثل اندی وارهول آشنا شد. این آشنایی باعث شد که او به سرعت گرایشش را از نقاشی به سینما تغییر دهد.
بعد از مدتی زندگی در اروپا، ون سنت در ۱۹۷۶ به لس آنجلس رفت. او در آن جا دستیار تولید کن شاپیرو — کارگردان و نویسنده — شد و به همراه او بر روی چند طرح کار کردند که هیچ وقت به نتیجه ای نرسیدند. او در این مدت بیشتر با هالیوود آشنا شد و توجه اش به لس آنجلس و مردم حاشیهٔ آن جلب شد، به حدی که بیشتر فیلم های بعدی اش را بر پایهٔ زندگی این افراد نوشت.
او سپس به نیویورک رفت و در یک شرکت تبلیغاتی شروع به کار کرد. با ۲۰۰۰۰ دلاری که در مدت دو سال کار در آن جا پس انداز کرده بود، فیلم شب بد را به صورت سیاه و سفید ساخت که در مورد رابطهٔ عاشقانهٔ یک مهاجر مکزیکی با فروشندهٔ یک فروشگاه مشروب بود. این فیلم برای او در جشنواره ها آوازهٔ زیادی به همراه آورد، تا اندازه ای که لس آنجلس تایمز آن را بهترین فیلم مستقل سال نامید. موفقیت این فیلم توجه هالیوود را به او جلب کرد و کمپانی یونیورسال با او قرارداد بست. این قرارداد البته بعداً فسخ شد؛ چون کمپانی مایل به کمک به ون سنت در ساخت طرح های شخصی او نبود.
... [مشاهده متن کامل]
او همجنسگرا است و معمولاً به این مورد و همچنین به سایر اقلیت ها در فیلم هایش اشاره هایی دارد.
فیلم نامهٔ اکثر فیلم هایش را خودش می نویسد و رمانی به نام صورتی دارد. کتابی نیز از عکاسی های او به نام ۱۰۸ پرتره به چاپ رسیده است.
او در ۲۴ ژوئیه ۱۹۵۲ در شهر لویی ویل ایالت کنتاکی متولد شد. به دلیل شغل پدرش که یک فروشنده و همیشه در حال مسافرت بود، خانواده اش در دوران کودکی او مدام در سفر بودند.
او از ابتدا به نقاشی و فیلم سازی با دوربین های سوپر۸ علاقه داشت و زمانی که در دبیرستان بود، فیلم های کوتاهی با الهام از زندگی خودش با هزینه هایی در حدود ۳۰ تا ۵۰ دلار ساخت.
در ۱۹۷۰ به دلیل علاقه اش به هنر، به یک مدرسهٔ طراحی رفت که در آن جا با دیوید برن و سایر اعضای گروه تاکینگ هدز همکلاسی بود. در همین مدرسه بود که ون سنت با کارگردان های پیشرویی مثل اندی وارهول آشنا شد. این آشنایی باعث شد که او به سرعت گرایشش را از نقاشی به سینما تغییر دهد.
بعد از مدتی زندگی در اروپا، ون سنت در ۱۹۷۶ به لس آنجلس رفت. او در آن جا دستیار تولید کن شاپیرو — کارگردان و نویسنده — شد و به همراه او بر روی چند طرح کار کردند که هیچ وقت به نتیجه ای نرسیدند. او در این مدت بیشتر با هالیوود آشنا شد و توجه اش به لس آنجلس و مردم حاشیهٔ آن جلب شد، به حدی که بیشتر فیلم های بعدی اش را بر پایهٔ زندگی این افراد نوشت.
او سپس به نیویورک رفت و در یک شرکت تبلیغاتی شروع به کار کرد. با ۲۰۰۰۰ دلاری که در مدت دو سال کار در آن جا پس انداز کرده بود، فیلم شب بد را به صورت سیاه و سفید ساخت که در مورد رابطهٔ عاشقانهٔ یک مهاجر مکزیکی با فروشندهٔ یک فروشگاه مشروب بود. این فیلم برای او در جشنواره ها آوازهٔ زیادی به همراه آورد، تا اندازه ای که لس آنجلس تایمز آن را بهترین فیلم مستقل سال نامید. موفقیت این فیلم توجه هالیوود را به او جلب کرد و کمپانی یونیورسال با او قرارداد بست. این قرارداد البته بعداً فسخ شد؛ چون کمپانی مایل به کمک به ون سنت در ساخت طرح های شخصی او نبود.
