درایران باستان سا ل دوازده ماه سی روزه داشت که در جمع 360 روز می شد به آخر ماه هشتم ( آبان ماه ) و بعد ها به آخر ماه دوازدهم ( اسفند ماه ) پنج روز اضافه می کردند تا سال کامل ( 365 روز ) شود که این پنج روز را "پنجه" می نامیدندکه این پنج روز به نام های "اَهنَوَد"، "اُشتوَد"، "سِپَنتَمَد"، وَهوخُشَتر"، وَهیش توایش" نامیده می شوندکه همان پنج بخش گات ها است.
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]