گابریل - سوزان دو ویلنوو ( فرانسوی: Gabrielle - Suzanne de Villeneuve ; ۲۸ نوامبر ۱۶۹۵ – ۲۹ دسامبر ۱۷۵۵ ) نویسنده اهل فرانسه بود. او نویسندهٔ نخستین نسخهٔ به جامانده از افسانهٔ دیو و دلبر در سال ۱۷۴۰ میلادی است.
گابریل سوزان دو ویلنوو در پاریس به دنیا آمد و درگذشت. او به یک خانواده قدرتمند پروتستان از لاروشل تعلق داشت و از نوادگان آموس باربات، همتای فرانسه و معاون اداره کل املاک در سال 1614 بود. برادرش، ژان آموس، در سال 1610 شهردار لاروشل شد. یکی دیگر از بستگان، ژان. باربات ( 1655 - 1712 ) ، کاشف اولیه آفریقای غربی و دریای کارائیب بود و به عنوان مامور در کشتی های برده کار می کرد. او پس از اینکه لوئی چهاردهم فرمان نانت را در سال 1685 لغو کرد، برای فرار از آزار و اذیت پروتستان ها به انگلستان مهاجرت کرد، مجلات سفر خود را به زبان های فرانسوی و انگلیسی منتشر کرد.
در سال 1706، گابریل سوزان با ژان باپتیست گالون دو ویلنوو، یکی از اعضای خانواده اشرافی از پوآتو ازدواج کرد. در عرض شش ماه پس از ازدواج آنها، او درخواست جدایی دارایی از شوهرش را که قبلاً بسیاری از ارث مشترک قابل توجه آنها را هدر داده بود، کرد. یک دختر به دنیا آمد، اما هیچ گزارشی نشان نمی دهد که آیا او زنده مانده است. در سال 1711، گابریل سوزان در سن 26 سالگی بیوه شد. او دارایی خود را از دست داد و مجبور شد برای تأمین هزینه زندگی خود به دنبال کار باشد. سرانجام به پاریس بازگشت و در آنجا با پروسپر ژولیوت د کربیلون یا کربیلون پر، مشهورترین نویسنده تراژدی آن دوره آشنا شد. این احتمال وجود دارد که او در اوایل دهه 1730 زندگی مشترک با کربیلون پره را آغاز کرد، اگرچه اولین تاریخ مستند آن سال 1748 است. او تا زمان مرگش در سال 1755 نزد او ماند و در انجام وظایفش به عنوان سانسور ادبی سلطنتی به او کمک کرد، بنابراین او آگاه شد. درباره ذائقه ادبی خوانندگان پاریسی.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگابریل سوزان دو ویلنوو در پاریس به دنیا آمد و درگذشت. او به یک خانواده قدرتمند پروتستان از لاروشل تعلق داشت و از نوادگان آموس باربات، همتای فرانسه و معاون اداره کل املاک در سال 1614 بود. برادرش، ژان آموس، در سال 1610 شهردار لاروشل شد. یکی دیگر از بستگان، ژان. باربات ( 1655 - 1712 ) ، کاشف اولیه آفریقای غربی و دریای کارائیب بود و به عنوان مامور در کشتی های برده کار می کرد. او پس از اینکه لوئی چهاردهم فرمان نانت را در سال 1685 لغو کرد، برای فرار از آزار و اذیت پروتستان ها به انگلستان مهاجرت کرد، مجلات سفر خود را به زبان های فرانسوی و انگلیسی منتشر کرد.
در سال 1706، گابریل سوزان با ژان باپتیست گالون دو ویلنوو، یکی از اعضای خانواده اشرافی از پوآتو ازدواج کرد. در عرض شش ماه پس از ازدواج آنها، او درخواست جدایی دارایی از شوهرش را که قبلاً بسیاری از ارث مشترک قابل توجه آنها را هدر داده بود، کرد. یک دختر به دنیا آمد، اما هیچ گزارشی نشان نمی دهد که آیا او زنده مانده است. در سال 1711، گابریل سوزان در سن 26 سالگی بیوه شد. او دارایی خود را از دست داد و مجبور شد برای تأمین هزینه زندگی خود به دنبال کار باشد. سرانجام به پاریس بازگشت و در آنجا با پروسپر ژولیوت د کربیلون یا کربیلون پر، مشهورترین نویسنده تراژدی آن دوره آشنا شد. این احتمال وجود دارد که او در اوایل دهه 1730 زندگی مشترک با کربیلون پره را آغاز کرد، اگرچه اولین تاریخ مستند آن سال 1748 است. او تا زمان مرگش در سال 1755 نزد او ماند و در انجام وظایفش به عنوان سانسور ادبی سلطنتی به او کمک کرد، بنابراین او آگاه شد. درباره ذائقه ادبی خوانندگان پاریسی.
wiki: گابریل سوزان دو ویلنوو