سایه مهتاب✒:
گئوکرن�یا�گائوکرن�یا�گائوکرنا، که همان هوم سفید است و در�افسانه های�فارسی زبان ، �ایرانی و اسطوره ای با نام�گئوکرن توانا�نیز خوانده می شد.
ویژگی این درخت در اسطوره ها این است که هرگاه خورده شود، دارای خواص شفابخش خواهد بود و همچنین از طریق احیاء بدنهای مُرده، جاودانگی را اعطا خواهد نمود. همچنین عصاره یا افشره ای که از میوه این درخت حاصل می شود، حاوی اکسیر جاودانگی خواهد بود. به لحاظ لغوی نام گئوکرن، به معنای �شاخ گاو� می باشد. اهریمن یا شیطان، به طور طبیعی در تلاش است تا این درخت طول عمر را نابود سازد.
... [مشاهده متن کامل]
بنابر متن پهلوی بندهشن، اهریمن برای از بین بردن این درخت وزغی را در دریای فراخکرد به وجود می آورد اما در مقابل، اورمزد، دو ماهی مینوی ( دو ماسی، دو بزرگوار یا در اصل دو تن منسوب به ایزد ماه ) به نام �کَرَ� ( جنگی ) می آفریند که مامور نگاهبانی از این درخت می شوند و همواره یکی از این ماهی ها وزغ ( مخاصم جنبنده ) را زیر نظر دارد. در قیامت، کسانی که از آب حیات بخش این گیاه می نوشند، بهروزی و رفاه کامل، و از جمله نامیرایی را دریافت می کنند. در منابع مربوط به اساطیر ایران، آشیان سیمرغ در البرزکوه اسطوره ای قرار دارد امّا در آثار زرتشتی، گفته شده که آشیان و قرارگاه سیمرغ بر فراز درخت شگفت انگیز گئوکرن یا درختی در میانهٔ دریای فراخکرد، واقع است. این درخت دربردارندهٔ تخمه همه رستنی ها است. هرگاه سیمرغ از این درخت برمی خیزد، هزار شاخه از درخت می روید و هرگاه که بر درخت می نشیند، هزار شاخهٔ درخت می شکند و با پراکنده شدن تخمه ها، گیاهان مختلف از این تخمک ها هستی می یابند. ( اساطیر ایران ، جان هینلز )
گئوکرن�یا�گائوکرن�یا�گائوکرنا، که همان هوم سفید است و در�افسانه های�فارسی زبان ، �ایرانی و اسطوره ای با نام�گئوکرن توانا�نیز خوانده می شد.
ویژگی این درخت در اسطوره ها این است که هرگاه خورده شود، دارای خواص شفابخش خواهد بود و همچنین از طریق احیاء بدنهای مُرده، جاودانگی را اعطا خواهد نمود. همچنین عصاره یا افشره ای که از میوه این درخت حاصل می شود، حاوی اکسیر جاودانگی خواهد بود. به لحاظ لغوی نام گئوکرن، به معنای �شاخ گاو� می باشد. اهریمن یا شیطان، به طور طبیعی در تلاش است تا این درخت طول عمر را نابود سازد.
... [مشاهده متن کامل]
بنابر متن پهلوی بندهشن، اهریمن برای از بین بردن این درخت وزغی را در دریای فراخکرد به وجود می آورد اما در مقابل، اورمزد، دو ماهی مینوی ( دو ماسی، دو بزرگوار یا در اصل دو تن منسوب به ایزد ماه ) به نام �کَرَ� ( جنگی ) می آفریند که مامور نگاهبانی از این درخت می شوند و همواره یکی از این ماهی ها وزغ ( مخاصم جنبنده ) را زیر نظر دارد. در قیامت، کسانی که از آب حیات بخش این گیاه می نوشند، بهروزی و رفاه کامل، و از جمله نامیرایی را دریافت می کنند. در منابع مربوط به اساطیر ایران، آشیان سیمرغ در البرزکوه اسطوره ای قرار دارد امّا در آثار زرتشتی، گفته شده که آشیان و قرارگاه سیمرغ بر فراز درخت شگفت انگیز گئوکرن یا درختی در میانهٔ دریای فراخکرد، واقع است. این درخت دربردارندهٔ تخمه همه رستنی ها است. هرگاه سیمرغ از این درخت برمی خیزد، هزار شاخه از درخت می روید و هرگاه که بر درخت می نشیند، هزار شاخهٔ درخت می شکند و با پراکنده شدن تخمه ها، گیاهان مختلف از این تخمک ها هستی می یابند. ( اساطیر ایران ، جان هینلز )