گئورگی گونگادزه ( اوکراینی: Георгій Русланович Ґонґадзе؛ گرجی: გიორგი ღონღაძე؛ ۲۱ مه ۱۹۶۹ – ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۰ ) یک کنشگر سیاسی، روزنامه نگار و کارگردان فیلم اهل اوکراین بود.
وی یکی از بنیان گذاران روزنامهٔ اینترنتی «یوکرائینسکا پراودا» بود.
... [مشاهده متن کامل]
ماجرای مرگ او به یک رسوایی ملی مبدل شد و به اعتراضاتی علیه دولت و لئونید کوچما انجامید. طی «رسوایی کاسِـت»، نوارهای کاستی منتشر شد که در آنها لئونید کوچما، ولادیمیر لیتوین و سایر مقامات رده بالای دولتی دربارهٔ نیاز به «ساکت کردنِ گونگادزه» به خاطر گزارش های خبری اینترنتی اش دربارهٔ فساد در میان دولتمردان صحبت می کنند. کمی بعد، وزیر امور داخلی «یوری کراوچنکو» در ۴ مارس ۲۰۰۵ میلادی، تنها ساعاتی پیش از شهادت دادنش در دادگاه به عنوان یک شاهد آگاه، با شلیک ۲ گلوله به سرش به قتل رسید. او مأمور مافوق سه افسری بود که متهم به قتل گونگادزه بودند.
سه مقام دولتی در ادارهٔ نظارت خارجی و واحد اطلاعات جنایی در وزارت امور داخلی اوکراین ( والری کوستنکو، میکولا پروتاسوف و السکاندر پاپوویچ ) به قتل او متهم و در مارس ۲۰۰۵ دستگیر شدند و نفر چهارم ( الکسی پوکاچ، رئیس واحد اطلاعات جنایی ) در ژوئیه ۲۰۰۹ بازداشت شد. دادگاهی در اوکراین در مارس ۲۰۰۸ و طی یک دادرسی ۲ ساله که در ژانویهٔ ۲۰۰۶ آغاز شده بود، پروتاسوف را به ۱۳ سال و پاپوویچ را به ۱۲ سال زندان محکوم کرد. خانوادهٔ گونگادزه معتقد بودند که دادگاه عاملان اصلی جنایت را به میز محاکمه نکشاند. تا به امروز، هیچ کس به دادن دستور قتل متهم نشده است.
بیوهٔ گونگادزه و ۲ فرزندش در سال ۲۰۰۱ حق پناهندگی ایالات متحده آمریکا پیدا کرده و از آن زمان در آنجا زندگی می کنند.
ویکتور یوشچنکو رئیس جمهور اوکراین در ۲۳ اوت ۲۰۰۵ لقب «قهرمان اوکراین» را به طور رسمی به گئورگی گونگادزه اعطا نمود.
پیکر او در ۲۲ مارس ۲۰۱۶ در «گورستان کلیسای سنت نیکلاس» در کی یف دفن شد.
وی یکی از بنیان گذاران روزنامهٔ اینترنتی «یوکرائینسکا پراودا» بود.
... [مشاهده متن کامل]
ماجرای مرگ او به یک رسوایی ملی مبدل شد و به اعتراضاتی علیه دولت و لئونید کوچما انجامید. طی «رسوایی کاسِـت»، نوارهای کاستی منتشر شد که در آنها لئونید کوچما، ولادیمیر لیتوین و سایر مقامات رده بالای دولتی دربارهٔ نیاز به «ساکت کردنِ گونگادزه» به خاطر گزارش های خبری اینترنتی اش دربارهٔ فساد در میان دولتمردان صحبت می کنند. کمی بعد، وزیر امور داخلی «یوری کراوچنکو» در ۴ مارس ۲۰۰۵ میلادی، تنها ساعاتی پیش از شهادت دادنش در دادگاه به عنوان یک شاهد آگاه، با شلیک ۲ گلوله به سرش به قتل رسید. او مأمور مافوق سه افسری بود که متهم به قتل گونگادزه بودند.
سه مقام دولتی در ادارهٔ نظارت خارجی و واحد اطلاعات جنایی در وزارت امور داخلی اوکراین ( والری کوستنکو، میکولا پروتاسوف و السکاندر پاپوویچ ) به قتل او متهم و در مارس ۲۰۰۵ دستگیر شدند و نفر چهارم ( الکسی پوکاچ، رئیس واحد اطلاعات جنایی ) در ژوئیه ۲۰۰۹ بازداشت شد. دادگاهی در اوکراین در مارس ۲۰۰۸ و طی یک دادرسی ۲ ساله که در ژانویهٔ ۲۰۰۶ آغاز شده بود، پروتاسوف را به ۱۳ سال و پاپوویچ را به ۱۲ سال زندان محکوم کرد. خانوادهٔ گونگادزه معتقد بودند که دادگاه عاملان اصلی جنایت را به میز محاکمه نکشاند. تا به امروز، هیچ کس به دادن دستور قتل متهم نشده است.
بیوهٔ گونگادزه و ۲ فرزندش در سال ۲۰۰۱ حق پناهندگی ایالات متحده آمریکا پیدا کرده و از آن زمان در آنجا زندگی می کنند.
ویکتور یوشچنکو رئیس جمهور اوکراین در ۲۳ اوت ۲۰۰۵ لقب «قهرمان اوکراین» را به طور رسمی به گئورگی گونگادزه اعطا نمود.
پیکر او در ۲۲ مارس ۲۰۱۶ در «گورستان کلیسای سنت نیکلاس» در کی یف دفن شد.
