گئورگ گورجیف

گورجیف در دوران زندگی خود بارها برای آموزش کار، کلاسهایی در سراسر بنیاد نهاد و بست. می گفت که آموزه ای را که از تجربه ها و سفرهای آغازین خود به باختر برده بیانگر حقیقتی است که در دین های باستانی و آموزه های خرد و فرزانگی یافته که به آگاهی از خود در زندگی روزمره مردمان و جایگاه مردمیت در عالم مربوط می شود. نام سلسلهٔ سوم نوشته هایش زندگی واقعی است، تنها زمانی که "من هستم"، بیانگر جوهر آموزه هایش است. سلسلهٔ نخست کتابهایش قصه های بلزباب برای نوه اش همه و همه چیز نام دارد.
گورجیف در دامن مادری ارمنی و پدری یونانی در الکساندروپل ( گیومری، ارمنستان امروز ) به دنیا آمد، که در آن زمان بخشی از امپراطوری روسیه بود. مسلمانان پیرامون گورجستان، به مردم آن سرزمین گورجی می گویند که ممکن است ریشه نام «گورجیف» از آن گرفته شده باشد.
تاریخ دقیق به دنیا آمدنش ندانسته باقی می ماند گمانه زنی ها میان ۱۸۶۶ ( ۱۲۴۵ ) تا ۱۸۷۷ ( ۱۲۵۶ ) است. نویسندگانی ( مانند مور ) به شکل ترغیب کننده ای ۱۲۴۵ را به عنوان تاریخ احتمالی پیش می کشند و شماری دیگر ( مانند پِتِرسون ) ۱۲۵۶ را؛ در پاسپورتی تاریخ تولد ۲۸ نوامبر ۱۸۷۷ ( ۱۲۵۶ ) ثبت شده، اما گورجیف گفته که درست نیمه شب سرآغاز سال نو ( تقویم جولین ) به دنیا آمده است. او در کارس یا شهر قارص بزرگ شد و پیش از بازگشت به روسیه برای چندسالی در ۱۹۱۲ ( ۱۲۹۱ ) به بخش های زیادی از دنیا سفر کرد ( از جمله آسیای مرکزی، مصر و رم ) . دیرتر گفته بود: «از روسیه شروع کن، با روسیه تمام کن. » تنها شرحی که از زندگی گورجیف پیش از پدیدار شدنش در مسکو در ۱۲۹۱ ( ۱۹۱۲ ) وجود دارد، در کتابش با نام ملاقات با مردمان برجسته است. با این حال، این متن را نمی توان خود ـ زندگی نامه نویسی صاف و پوست کنده پنداشت. در دورهٔ پیش از ۱۲۹۱ در سفری که خود در ملاقات با مردمان برجسته روایت کرده با نقشهٔ «مصر پیش از شن» روبه رو می شود که او را در جهت مطالعه با گروهی رازورمزگرا، همان به اصطلاح انجمن برادری سارمونگ رهنمون می سازد.