گئورگ کرشنشتاینر

گئورگ کرشن اشتاینر یا کرشنشتاینر ( آلمانی: Georg Kerschensteiner؛ ۲۹ ژوئیهٔ ۱۸۵۴ – ۱۵ ژانویهٔ ۱۹۳۲ ) یک آموزگار اهل آلمان بود.
کرشن اشتاینر از سال 1895 تا 1919 در مدارس مونیخ مشغول به مدیریت و یا تدریس بوده است و در سال 1920 به عنوان استاد دانشگاه مونیخ شروع به فعالیت کرد.
ایشان به دلیل توسعه یک رویکرد عملگرایانه به آموزش شهرت دارد که شامل مطالعه آکادمیک با فعالیت بدنی و ایجاد شبکه آموزشگاه های فنی حرفه ای است. [ ۱]
اشتاینر در کتاب متفکران تعلیم تربیت یونسکو به عنوان مربی نو آوری که با پستالوزی و کمنیوس هم دوره بوده معرفی شده است. وجه مشترک همه فعالیت های وی اعم از معلم ، مدیر مدارس دولتی ، سیاستمدار و استاد دانشگاه، توجه مدام برای تبدیل بینش های نظری به عمل است.
◦از آثار مکتوب کرشن اشتاینر می توان به مسائل اولیه در سازمان مدارس، مفهوم مدرسه کار، توسعه مهارت طراحی و. . . نام برد.
◦۲_۱؛اصل فردیت و اصل کمال و جامعیت: زیرامجموعه وجودفردی و غریزی است که باید به موجود عاقل تبدیل شود
◦۳_ اصل اجتماعی:زیرا جنبه غایی فرهنگ را نشان می دهد.
◦ 4_اصل آنیت:که بهترین طریقه آماده کرد طفل برای آینده اش میسر می سازد
◦۵_اصل فعالیت :زیرا هدف هضم جذب درونی و فعال ارزش ها به وسیله فرد است نه تقلید کور کورانه
◦۶_۷اصل سلطه و اعتبار و اصل آزادی  : بسته به این است ک طفل تا چه حد مستقل و یا وابسته است و چه حد زیر نظارت دیگران یا مختار است
◦می توان بیان داشت آنچه که نظریه او را از نظریه های دیگر مانند نظریه ( دیویی ) متمایزمی کند اعتقاد او به لزوم داشتن   فلسفه ای کلی دربارۀ هستی و ارزشهای موجود درآن و نیز تصور جامعه وانسان آرمانی در تعیین اصول و شیوه های آموزش و پرورش است
در ۱۹۱۲ "مفهوم مدرسه کار" را منتشر کرد که در آن وظایفی را که برای درگیر شدن در کارهای سازمان داخلی مدارس نیاز است و همچنین اصلاحات آموزشی و روش شناختی ای که مورد نیاز برای اجرای درست کارها است، مرور کرده بود. اشتاینر در آموزش، مدرسه کار را به مثابه ابزار کسب استقلال و ابزار خودجوش کسب دانش می بیند. اهمیت منتسب به واژه "کار با دست" و "کار عملی" فراتر از سطح مهارت خالص و شایستگی ای است که در اصل استقلال آموزشی و فعالیت های مسئولانه گنجانده شده است. استقلال روحی و ذهنی و کار مسئولانه، برای شایستگی و کفایت اجرای کار با دست، مترادف با اخلاق است.