گئورگ ویلهلم فریدریش هگل ( تلفظ آلمانی: ) فیلسوف بزرگ آلمانی و یکی از پدیدآورندگان ایدئالیسم آلمانی بود. هگل با فلسفه اش ملزومات ایدئالیسم مطلق که با نام اصالت تصور مطلق نیز شناخته می شود ایجاد کرد. تاریخ گرایی و ایدئالیسم او انقلاب عظیمی در فلسفهٔ اروپا به وجود آورد.
... [مشاهده متن کامل]
هگل در ۲۷ اوت ۱۷۷۰ میلادی در اشتوتگارت، در خانواده ای مؤمن به تعلیمات مسیحی شاخهٔ لوتری به دنیا آمد. از کودکی در زمینه های گوناگونی مانند ادبیات، فلسفه و موضوعات مختلف دیگر، به مطالعه می پرداخت و در این کار از حمایت و تشویق مادرش ( که سهم فراوانی در پرورش فکری وی در کودکی داشت ) برخوردار بود. پدر او از کارمندان دولت بود.
هگل یکی از شش فرزندی بود که پدر و مادرش به دنیا آوردند اما فقط یک خواهر و یک برادرش تا بزرگسالی زنده ماندند. خانوادهٔ او ارزش زیادی برای آموزش و فرهنگ قائل بودند. هگل در سه سالگی به مدرسه ای رفت که به آن مدرسهٔ آلمانی می گفتند و در ۵سالگی وارد مدرسهٔ لاتین شد. او پیش تر از مادرش لاتین آموخته بود و به همین خاطر صرف ابتدایی کلمات لاتین را می دانست. در واقع شیفتگی هگل برای آموختن در طول عمرش، با آموزه های مادرش در خانه آغاز شده بود. در سال ۱۷۸۴ هگل برای ادامهٔ تحصیل به دبیرستان ایلوستره رفت و در آنجا کمی با مفاهیم عصر روشنگری آشنا شد.
هگل شیفتهٔ آثار اسپینوزا، کانت، روسو و گوته بود. از سال ۱۷۸۸ او تحصیلات دینی خود را در مدرسهٔ دینی پروتستان توبینگر در شهر توبینگن ادامه داد؛ جایی که با فیلسوف آینده فردریش شلینگ و شاعر بزرگ آلمان فریدریش هولدرلین همکلاس و دوست شد. این سه تن به انقلاب فرانسه، به عنوان بزرگ ترین واقعهٔ عصرشان، توجه ویژه ای داشتند، روزنامه های فرانسوی را پی گیری می کردند و باشگاهی برای بحث و مطالعه پیرامون ادبیات انقلابی به راه انداختند.
پس از فراغت از تحصیل در توبینگن در سال ۱۷۹۳، هگل شغلی به عنوان معلم سرخانه در شهر برن پیدا کرد. او در مدت اقامت در برن مطالعاتش را ادامه داد و آثار زیادی نوشت. مهم ترین نوشتهٔ او در این مدت زندگی مسیح بود. همچنین مجموعه ای از دست نوشته های او با عنوان استقرار شریعت در مذهب مسیح در همین دوران نوشته شد که هیچ کدام از آن ها چاپ نشد.
... [مشاهده متن کامل]
هگل در ۲۷ اوت ۱۷۷۰ میلادی در اشتوتگارت، در خانواده ای مؤمن به تعلیمات مسیحی شاخهٔ لوتری به دنیا آمد. از کودکی در زمینه های گوناگونی مانند ادبیات، فلسفه و موضوعات مختلف دیگر، به مطالعه می پرداخت و در این کار از حمایت و تشویق مادرش ( که سهم فراوانی در پرورش فکری وی در کودکی داشت ) برخوردار بود. پدر او از کارمندان دولت بود.
هگل یکی از شش فرزندی بود که پدر و مادرش به دنیا آوردند اما فقط یک خواهر و یک برادرش تا بزرگسالی زنده ماندند. خانوادهٔ او ارزش زیادی برای آموزش و فرهنگ قائل بودند. هگل در سه سالگی به مدرسه ای رفت که به آن مدرسهٔ آلمانی می گفتند و در ۵سالگی وارد مدرسهٔ لاتین شد. او پیش تر از مادرش لاتین آموخته بود و به همین خاطر صرف ابتدایی کلمات لاتین را می دانست. در واقع شیفتگی هگل برای آموختن در طول عمرش، با آموزه های مادرش در خانه آغاز شده بود. در سال ۱۷۸۴ هگل برای ادامهٔ تحصیل به دبیرستان ایلوستره رفت و در آنجا کمی با مفاهیم عصر روشنگری آشنا شد.
هگل شیفتهٔ آثار اسپینوزا، کانت، روسو و گوته بود. از سال ۱۷۸۸ او تحصیلات دینی خود را در مدرسهٔ دینی پروتستان توبینگر در شهر توبینگن ادامه داد؛ جایی که با فیلسوف آینده فردریش شلینگ و شاعر بزرگ آلمان فریدریش هولدرلین همکلاس و دوست شد. این سه تن به انقلاب فرانسه، به عنوان بزرگ ترین واقعهٔ عصرشان، توجه ویژه ای داشتند، روزنامه های فرانسوی را پی گیری می کردند و باشگاهی برای بحث و مطالعه پیرامون ادبیات انقلابی به راه انداختند.
پس از فراغت از تحصیل در توبینگن در سال ۱۷۹۳، هگل شغلی به عنوان معلم سرخانه در شهر برن پیدا کرد. او در مدت اقامت در برن مطالعاتش را ادامه داد و آثار زیادی نوشت. مهم ترین نوشتهٔ او در این مدت زندگی مسیح بود. همچنین مجموعه ای از دست نوشته های او با عنوان استقرار شریعت در مذهب مسیح در همین دوران نوشته شد که هیچ کدام از آن ها چاپ نشد.
