گئورگ اشتال

گئورگ ارنست اشتال ( آلمانی: Georg Ernst Stahl؛ زاده ۲۲ اکتبر ۱۶۵۹ - درگذشته ۲۴ مه ۱۷۳۴ ) یک شیمی دان، فیزیک دان و فیلسوف اهل آلمان بود.
او نظریهٔ فلوژیستون را دربارهٔ سوختن و فرایندهای زیستیِ مرتبطی مانند تنفس، تخمیر و فاسدشدن، گسترش داد. اشتال در شهر آنسباخ در دوک نشین فرانکونیا زاده شد و در دانشگاه یِنا پزشکی خواند. پس از فراغت از تحصیل، از ۱۶۸۴ تا ۱۶۸۷ م در همان دانشگاه تدریس کرد و سپس پزشک دربار دوکِ ساکسن ـ وایمار شد. او در ۱۶۹۴ م به استادی پزشکی در دانشگاه نوبنیاد هاله رسید و تا ۱۷۱۶ م در این سمت ماند. اشتال از ۱۷۱۶ م تا هنگام مرگ، پزشک شخصی فریدریش ( فردریک ) ویلهِلم یکم، شاه پروس، در برلین بود.