کیکاپو

کیکاپو (Kickapoo)
(در زبان آلگونکوئین، به معنی «او در گردش است») قوم سرخ پوست امریکایی با جمعیتی نزدیک به ۳۲۰۰ تن (۱۹۹۶) ساکن در اوکلاهما (۲ هزار نفر)، کانزاس (۵۰۰ نفر) و تکزاس (۷۰۰ نفر). کیکاپوها، که به زبان آلگونکویی سخن می گویند، از منطقۀ «دریاچه های بزرگ» ریشه گرفته اند و زمانی جزو گروه قومی شونی بوده اند. کیکاپوها، که عمدتاً کشاورز بودند و محصولاتی چون ذرت، کدو و لوبیا می کاشتند و معیشت خود را با شکار و گردآوری خوراک تکمیل می کردند، در تابستان در خانه های بزرگ و روستاهای دایم به سر می بردند و در زمستان به شکار می رفتند. آن ها یکی از نخستین گروه های سرخ پوست امریکایی بودند که در شکار گاومیش (بوفالو) از اسب استفاده می کردند. پس از آن که آیروکویی در نیمۀ قرن ۱۷ به سرزمین شان حمله کردند، ناچار به غرب مهاجرت کردند و در ویسکانسین و ایندیانا سکنا گزیدند. در ۱۸۱۹، زمین های خود در شرق میسی سیپی را واگذار کردند و تقریباً نیمی از آن ها به حفاظتگاه های میسوری منتقل شدند. بقیۀ آن ها در مناطق جنوب غربی پراکنده شدند و برخی از آن ها در مکزیک سکونت کردند. در فاصلۀ ۱۸۷۳ و ۱۸۷۸ آن ها به امریکا بازگشتند و در اوکلاهما ساکن شدند. کیکاپوها نسبت به سفیدپوستان به شدت بدبین بودند و به رغم پراکندگی شان در جلگه ها در طول چندین دهه، بیش از سایر گروه های سرخ پوست فرهنگ سنتّی خود را حفظ کردند. بسیاری از کیکاپوها هنوز هم دین موسوم به «طبل و رؤیا» را حفظ کرده اند که بر محور اعتقاد به روح بزرگی به نام مانیتو شکل گرفته است؛ تعداد اندکی از آن ها نیز به مسیحیت پیوسته اند. شماری اندک از کیکاپوهایی که در مکزیک سکونت داشتند همچنان در کلبه های ویگوَم زندگی می کنند.