کیپا

در شبات، نخستین رساله تلمود آمده است: «سرت را بپوشد که ترس آسمان بر تو باشد»؛ در شولحان عاروخ آمده است که مرد سر ناپوشیده نباید تورات را بلند بخواند، یا به چیز مقدسی فکر کند یا چهار ذراع راه برود؛ همچنین وارد شدن مرد سر ناپوشیده به کنیسه جایز نیست.
کلاهی بود به رنگ سفید یا زرد که در دوران کهن در اروپا و بخشی از جهان اسلام می پوشیدند. اوائل پوشیدن آن اختیاری بود اما بعد از ۱۲۱۵ مردان بالغ یهودی مجبور بودند خارج از محله های یهودی نشین برای شناخته شدن این کلاه را بپوشند. بعید نیست ریشهٔ این کلاه هم مثل کلاه فریژی که یهودیان بابلی ایران باید می پوشیدند از ایران باشد. کلاه عرقچین تاریخی دیگری نیز وجود دارد که از پشم گوسفند ساخته می شد که کوهنین در معبد دوم بیت المقدس بر سر می نهادند.
طبق قوانین یهودیت، یهودیانی که عمل به احتیاط می کنند باید همیشه موهایشان را بپوشانند. برخلاف نشانهٔ زردرنگ، این کلاه همیشه در دست نوشته های یهودیان می آمد و یهودیان آلمان بعدها آن را در مهرهایشان و نشان رسته های نظامیشان استفاده می کردند که نشان می دهد که اقلاً در ابتدا این کلاه بخشی از لباس یهودیان بوده است نه تبعیض تحمیلی. چهره های مسیحی مثل یوسف و خود مسیح نیز گاهی در نقاشی ها آن را بر سر دارند. اما با اجباری شدن پوشیدن آن توسط یهودیان، آن را به چشم بد می نگریستند.