کیوسیه. [ ک َ سی ی َ / سی ی ِ ] ( اِخ ) یکی از سه شاخه خاندان باوند است که در مازندران حکومت داشتند. کیوسیه از 45 تا 397 هَ. ق. فرمانروایی کردند. فرمانروایان این سلسله عبارتند از: 1- باو، از 45 تا 60 هَ. ق. 2- سهراب بن باو، از 68 تا 90 هَ. ق. 3- مهرمردان بن سهراب که 40 سال حکومت کرد. 4-سرخاب بن مهرمردان که 20 سال حکومت کرد. 5 - شروین بن سرخاب که 25 سال حکومت کرد. 6 - شهریاربن قارن بن شروین که 28 سال حکومت کرد و پس از او شاپوربن شهریار مدتی کوتاه حکومت کرد. 7 - جعفربن شهریار که در سال 250 هَ. ق. درگذشت و 12 سال حکومت کرد. 8 - قارن بن شهریار که 30 سال حکومت کرد. 9 - رستم بن سرخاب بن قارن که در سال 282 هَ. ق. درگذشت و 29 سال حکومت کرد.10 - شروین بن رستم که 35 سال حکومت کرد. 11 - شهریاربن شروین که 37 سال حکومت کرد. 12 - رستم بن شروین بن رستم ، و سلطنت او فقط به وسیله سکه ای که در «فریم » به سال 355 هَ. ق. ضرب شده مشخص می گردد. پسر او مرزبان ، مرزبان نامه و یا نیکی نامه را به زبان طبری تألیف کرده است. 13 - دارا فرزند رستم که 8 سال حکومت کرد. 14 - شهریاربن دارا که به سال 398 هَ. ق. درگذشت و 35 سال حکومت کرد. ( از ترجمه مازندران و استرآباد رابینو صص 180 - 181 ). رجوع به همین مأخذ شود.
گویش مازنی
/kiyoosiye/ از شاخه های سلسله ی آل باوندکیوسیه منسوب به کیوس برادر انوشیروان استاو مردی با صلابت و شجاعت و بسیار بخشنده بوداهل ولایات با او آرام گرفتندو کیوس به مساعدت ایشان جمله خراسان را از ترکان خالی کردسلطنت و حکومت کیوس و فرزنان او از سال ۴۵ هجری تا ۳۹۷ ادامه یافت