کیهاء

لغت نامه دهخدا

کیهاء. [ ک َ ] ( ع ص ) شترماده فربه بزرگ جثه ، یا ناقه فربه شگرف تمام سال ، یا ناقه فراخ پوست سرپستان. کِهاء. ( منتهی الارب ) ( ازاقرب الموارد ). ماده شتر پیر فربه. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس