کینه ٔ سیاوش

لغت نامه دهخدا

کینه سیاوش. [ ن َ / ن ِ ی ِ وَ / وُ / وو ] ( اِخ ) به معنی کین سیاوش است که نام لحن بیستم باشد از سی لحن باربد. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ) :
خرمتر از بهار و سراید به زیر و بم
گه کینه سیاوش و گه سبزه بهار.
ازرقی ( از یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).

پیشنهاد کاربران

بپرس