کینه داری

لغت نامه دهخدا

کینه داری. [ ن َ / ن ِ ] ( حامص مرکب ) حالت و کیفیت کینه دار. دشمنی. خصومت. کینه توزی :
بیا با ما مورز این کینه داری
که حق صحبت دیرینه داری.
حافظ.
و رجوع به کینه دار شود.

فرهنگ فارسی

حالت و کیفیت کینه دار : بیا با ما مورز این کینه داری که حق صحبت دیرینه داری . ( حافظ )

پیشنهاد کاربران

بپرس