کینتایر ( به گیلیک اسکاتلندی: Cinn Tìre ) ، تلفظ: ) ( به انگلیسی: Kintyre ) ، یک شبه جزیره در غرب اسکاتلند، در جنوب غربی آرگایل و بیوت است. منطقه در امتدادی حدود ۴۸ کیلومتر ( ۳۰ مایل ) ، از مول کینتایر در جنوب، تا شرق دریاچه تاربرت در شمال قرار دارد. منطقهٔ بلافاصله شمال کینتایر به نام نپ دِیل شناخته شده است.
کینتایر شبه جزیره ای بلند و باریک است، در هیچ نقطه ای از ساحل باختری تا ساحل خاوری پهنای آن از ۱۸ کیلومتر ( ۱۱ مایل ) بیشتر نیست. در سمت خاوری این شبه جزیره به کیلبرا ساوند، و به تعدادی از قله های ساحلی مانند تور مر محدود می شود. ستون فقرات مرکزی این شبه جزیره عمدتاً خلنگ خلنگ زار و بیشتر پر از تپه است. با این حال، مناطق ساحلی و بخش های داخلی این شبه جزیره، غنی و بارور هستند. کینتایر از مدت ها پیش یک منطقهٔ باارزش برای مهاجران بوده است، از جمله اسکات های اولیه که از اولستر به غرب اسکاتلند آمدند و وایکینگ ها یا نورس ها که این مناطق را درست قبل از شروع هزاره دوم فتح کردند و در آنجا ساکن شدند.
شهر عمده و اصلی این منطقه شهر کمبلتاون است که از اواسط قرن هجدهم یک شهرک سلطنتی بوده و از طریق جاده حدود ۸٫۹ کیلومتر ( ۵٫۵ مایل ) از مول، ( انتهای شبه جزیره ) فاصله دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکینتایر شبه جزیره ای بلند و باریک است، در هیچ نقطه ای از ساحل باختری تا ساحل خاوری پهنای آن از ۱۸ کیلومتر ( ۱۱ مایل ) بیشتر نیست. در سمت خاوری این شبه جزیره به کیلبرا ساوند، و به تعدادی از قله های ساحلی مانند تور مر محدود می شود. ستون فقرات مرکزی این شبه جزیره عمدتاً خلنگ خلنگ زار و بیشتر پر از تپه است. با این حال، مناطق ساحلی و بخش های داخلی این شبه جزیره، غنی و بارور هستند. کینتایر از مدت ها پیش یک منطقهٔ باارزش برای مهاجران بوده است، از جمله اسکات های اولیه که از اولستر به غرب اسکاتلند آمدند و وایکینگ ها یا نورس ها که این مناطق را درست قبل از شروع هزاره دوم فتح کردند و در آنجا ساکن شدند.
شهر عمده و اصلی این منطقه شهر کمبلتاون است که از اواسط قرن هجدهم یک شهرک سلطنتی بوده و از طریق جاده حدود ۸٫۹ کیلومتر ( ۵٫۵ مایل ) از مول، ( انتهای شبه جزیره ) فاصله دارد.
wiki: کینتایر