کین پژوه

لغت نامه دهخدا

کین پژوه. [ پ َ ]( نف مرکب ) کینه جو. انتقامجو. کینه خواه :
سرانجام پیران بیامد ز کوه
مرا برد نزدیک آن کین پژوه.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

کینه جو ٠ انتقامجو ٠ کینه خواه ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس