کیمورا، موتو (۱۹۲۴)(Kimura, Motoo)
کیمورا، موتو
زیست شناس ژاپنی. نتیجۀ کارش دربارۀ ژنتیک جمعیت و تکامل مولکولی عرضۀ نظریۀ تکامل خنثی است که نظریه ای برخلاف نظریۀ متداول نوداروینی یا تکامل بر مبنای انتخاب طبیعی است. کیمورا در اوکازاکی، در نزدیکی ناگویا زاده شد و در دانشگاه های کیوتوی ژاپن، ایالت آیووای امریکا، و ویسکانسین درس خواند. بیشتر دورۀ کاری اش را از ۱۹۴۹ در انستیتوی ملی ژنتیک میشیما گذراند و در ۱۹۶۴، رئیس بخش ژنتیک جمعیت شد. نظریۀ تکامل خنثی نتیجۀ کارهای کیمورا از ۱۹۶۸ به بعد بود. او با مقایسۀ ترکیبات اسیدهای آمینه زنجیره های آلفا و بتای مولکول های هموگلوبین انسان و ماهی کپور دریافت که زنجیره های آلفا نتیجۀ تکامل دو راه متفاوت اند که در آن ها جهش ها مستقلاً و تقریباً با همان نرخ زمانی حدود ۴۰۰میلیون سال با هم جمع شده اند. طبق نظریۀ کیمورا، نرخ های تکاملی را ساختار و عملکرد مولکول ها تعیین می کند و بیشتر گوناگونی و تغییر تکاملی درون گونه ها به سبب رانش اتفاقی، ژن های جهش یافته ای پدید می آید که همگی از نظر انتخاب معادل یکدیگر و از نقطه نظر انتخاب خنثی هستند. نظریۀ کیمورا نقش محیط را در تکامل و این که ژن های جهش یافته صفات مفید و غیر مفید را پدید می آورند، نفی می کند.
کیمورا، موتو
زیست شناس ژاپنی. نتیجۀ کارش دربارۀ ژنتیک جمعیت و تکامل مولکولی عرضۀ نظریۀ تکامل خنثی است که نظریه ای برخلاف نظریۀ متداول نوداروینی یا تکامل بر مبنای انتخاب طبیعی است. کیمورا در اوکازاکی، در نزدیکی ناگویا زاده شد و در دانشگاه های کیوتوی ژاپن، ایالت آیووای امریکا، و ویسکانسین درس خواند. بیشتر دورۀ کاری اش را از ۱۹۴۹ در انستیتوی ملی ژنتیک میشیما گذراند و در ۱۹۶۴، رئیس بخش ژنتیک جمعیت شد. نظریۀ تکامل خنثی نتیجۀ کارهای کیمورا از ۱۹۶۸ به بعد بود. او با مقایسۀ ترکیبات اسیدهای آمینه زنجیره های آلفا و بتای مولکول های هموگلوبین انسان و ماهی کپور دریافت که زنجیره های آلفا نتیجۀ تکامل دو راه متفاوت اند که در آن ها جهش ها مستقلاً و تقریباً با همان نرخ زمانی حدود ۴۰۰میلیون سال با هم جمع شده اند. طبق نظریۀ کیمورا، نرخ های تکاملی را ساختار و عملکرد مولکول ها تعیین می کند و بیشتر گوناگونی و تغییر تکاملی درون گونه ها به سبب رانش اتفاقی، ژن های جهش یافته ای پدید می آید که همگی از نظر انتخاب معادل یکدیگر و از نقطه نظر انتخاب خنثی هستند. نظریۀ کیمورا نقش محیط را در تکامل و این که ژن های جهش یافته صفات مفید و غیر مفید را پدید می آورند، نفی می کند.
wikijoo: کیمورا،_موتو_(۱۹۲۴)